Saçmaladığınız zaman kendinizi pek beğeniyor,
ama sert, küstah sözler sarf ettikten sonra durmadan ürküyor,
özürler yağdırıyorsunuz. Korku nedir bilmediğinizi iddia
ederken bir yandan da yaltaklanıyorsunuz. Bizi hiddetten
dişlerinizi gıcırdattığınıza ikna etmeye çalışırken, güldürmek
için nükteler savuruyorsunuz. Nüktelerinizin hiç de zekice
olmadığını biliyorsunuz, fakat herhalde edebi değerlerinden
memnunsunuz.