Bir kadın saçlarını topluyorsa; hayatı dağınıktır, iç dünyası karmakarışıktır. Bir tokanın dişlileri arasında dünyasını toparlamaya çalışır.
Bir kadın saçlarını savuruyorsa; ya çok mutludur, rüzgarın nefesiyle mutluluğa koşuyordur ya da boş vermiştir herşeyi.
Bir kadın saçlarının rengini değiştiriyorsa; değiştirmeye başlamıştır hayatındaki her şeyi.
Ama bir kadın saçlarını kestiriyorsa;
Bitmiştir her şeyi keskin bir bıçak ağzıyla neyi bitirmek istiyorsa kesmiştir kökünden ve kısacık saçlarıyla çektirdiği ilk fotoğraf yeni hayatının ilk ZAFER fotoğrafıdır..
1- Çocukların istedikleri her şeyi alarak sevinçlerini yok ettik.
2- Üzülmelerine hiç fırsat vermeyerek empati duygularını yok ettik.
3- Sıkılmalarına izin vermeyerek hayal güçlerini yok ettik.
4- Her sendelediklerinde hemen kollarına girerek problem çözme becerilerini yok ettik.
5- Her işi onların adına kendimiz yapmaya çalışarak öz güvenlerini yok ettik.
6- Okul başarısını hayatın tam merkezine yerleştirip, ahlaklı insan yetiştirme kaygısını yok ettik.
7- Çocuğun yanında sürekli okulu ve öğretmenleri çekiştirerek, öğretmene saygılarını yok ettik.
8- Daha okula başlamadan ellerine tablet ve akıllı telefon vererek akran iletişimini yok ettik.
9- Çocukları okuldan kulübe, kulüpten etüde, etütten özel derse koşturarak aile hayatını yok ettik.
10- Çocuğumuzun her anını sosyal medyada paylaşarak mahremiyet duygusunu yok ettik.
Sonuç?
Galiba biz çocuk eğitiminde işleri bayağı bir yok ettik.
Salih Uyan eğitimci yazar
Anlam, acıtır. Anlamla güzelleşmiş, derinleşmiş, biricikleşmiş her şey acıtır... İnsanı acıtan kişiler, olaylar değil; onlara yüklediği anlamdır çünkü.
Anlamı değiştirdiğinde hissiyatı da değişir insanın.
Bir şeye yüklenen anlam değiştiğinde acı da azalır bu yüzden...
Zeynep Merdan