On bir yıl ne ya? On bir yıl sevilir mi insan? Sen nasıl sevdin lan o iti? Ya ben nasıl sevdim seni?'' Melih önüne döndü. ''Ben hayatımda böyle bir bok yemedim Nil. Genelde yediğim bokları saklarım ama bu seferki başkaydı işte...
İsrailoğulları, M.Ö. 17. yüzyılda Kenaneli'nden Mısır'a göç etmişler ve Yakub'un oğullarından Yusuf'un liderliğinde Nil deltasındaki Gessen (Goşen) bölgesine yerleşmişlerdir. Bilhassa İkesuslar zamanında zengin ve mutlu bir hayata sahip oldular ve çoğaldılar. Fakat İkesuslardan sonra gelen Yeni İmparatorluk döneminde Mısır Firavunları Yahudilere zulüm ve eziyet etmeye başlayınca, İsrailoğulları M.Ö. 1400 yıllarında Mısır'dan ayrılmışlardır ki, Tevrat buna Exodus demektedir. İsrailoğulları Musa Peygamber'in liderliğinde 40 yıl kadar çöllerde dolaştıktan sonra, Sina Yarımadası'ndaki Turu Sina'ya (Sina Dağı) geldiler. Burada Musa'ya Allah tarafından On Emir (Evamir-i Aşere, Decalogue) nazil oldu. İsrailoğullarını Filistin'e sevk eden, Musa'nın yardımcılarından ve ünlü komutanlarından Yeşu (Joshua, Jeshua, Hoshea veya Oshea) olmuştur. Fakat Filistin'e, yani Kenan diyarına girmeleri kolay olmamış ve bilhassa Filistinlilerle uzun zaman uğraşmak zorunda kalmışlardır. Bu arada İsrail kabileleri kendi aralarında da çeşitli kavgalar içine girmişlerdir. Nihayet, M.Ö. 1039-1032 yılları arasında vuku bulan birtakım hadiselerden sonra, bütün kabileler Davut'u (David) kral seçerek, Filistin'de bir devlet kurmaya muvaffak oldular. Davut, Kenanîlerin eskiden Yebus adındaki bir kalesi olan Kudüs'ü ele geçirerek, bu şehri ilk Yahudi devletinin başkenti yaptı. İlk Yahudi devleti bu suretle tarih sahnesine çıkıyordu
Sayfa 19Kitabı okuyor
Nihayet bir gece...
Osman Bey o geceyi yine Şeyh Edebâli ile sohbet ederek yarılamış, canlara karışıp “hû” çekmişti. Gece yarısı odasına ayrılıp uyudu. Bir rüya gördü. Rüyasında Şeyh Edebâli'nin yanında yatıyordu. Edebâli'nin göğsünden bir hilâl çıktı. Gittikçe büyüyerek dolunay hâlini aldıktan sonra kendi göğsüne girdi. Göğsünde bir ağaç bitti. Büyüdükçe büyüdü. Dallarının gölgesi, bütün karaları ve denizleri kuşattı. Kafkas, Atlas, Toros ve Hemos Dağları, göz alabildiğine yükseliyordu. Kökünden gemilerle dolu olan Dicle, Fırat, Nil ve Tuna kaynıyordu. Sahralar yemyeşil ekinlerle doluydu. Uzaktan kubbeler, ehramlar, dikili taşlar, sütunlar, lâtif kulelerle süslü koca şehirler görünüyordu. Büyük binaların hepsinin tepesinde birer hilal parladığı gibi, minarelerden ezan sesleri yükseliyordu. O sırada kuvvetli bir rüzgar çıkıp ağacın dallarındaki yaprakları dünyanın şehirleri üzerine, bilhassa iki deniz ile iki karanın birleştiği yerde, ik yakut ve iki zümrüt arasına yerleştirilmiş bir cevhere benzeyen ve bütün dünyayı kuşatan bir halkanın en kıymetli taşı yerinde olan Kostantiniye'ye (İstanbul) doğru dağıttı. Osman, halkayı parmağına geçirmek üzere iken uyandı.
Ölüler batıdan doğuya giderler; metnin asıl ana fikri budur. Cenaze tapınakları ve mezarların niçin Nil'in batı kıyısında inşa edildiğini de böylece anlamış oluyoruz: "Ölüler ülkesi batıda bulunur, bunun için güneş de batıdan batar."
Sayfa 50 - Neden Kitap - Pdf - VI. Bab - İnsiyeler, İnsanın Altı Alemden Oluştuğunu Biliyorlardı; - Üçü Fiziksel (Beden, İsim ve Gölge) ve Üçü Fizikötesiydi (Anklı, Ba ve Ka)Kitabı okudu
