Nilay
@nilayarucan
.
|Unutmayalım; öğrenmeye, gelişmeye, okumaya, sevgiye duyulan açlık en güzel açlıktır. :)
|Kitapların insanlara dost olduğu bir hayat geçirmeniz dileğiyle, sevgiyle, umutla, sağlıcakla!
.
Public Relations and Promotion
Ankara
Ankara, 25 Eylül
71 kütüphaneci puanı
2552 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
"Ağlıyordu. Olacak şey mi? Korkunç bir şey değil miydi bu? Peki ama, korkudan kim ağlar? Hiç de çocuk olmayan, ömründe bir kez bile ağlamamış kırk beş yaşında bir insanın korkudan ağlayabileceğini düşünmezdim. O anda ruhunda neler olmaktadır, ruhu nasıl kıvranmakta, sarsılmaktadır? Ruhun küçük düşürülmesi, aşağılanmasıdır bu, başka bir şey değil! Kutsal kitapta "Öldürmeyeceksin" yazar. O birini öldürdü diye şimdi onu öldürüyorlardı. Olacak şey miydi bu?"
"Hasta mısın anne?"
"Hayır, yorgunum."
"Hiç uyumadın mi?"
"Hayır."
"Nine kötüledi mi?"
Anne ellerine baktı. Kucağında yorgun aşıklar gibi yatıyordu elleri. "Keşke size söylemeyebilseydim. Keşke her şey cok...güzel olabilseydi."
Baba,"Nine'nin durumu kötü öyleyse." dedi.
Anne gözlerini kaldırıp vadinin karşı tarafına baktı. "Nine öldü."
Ona döndüler. Hepsi...Baba sordu. "Ne zaman?"
"Dün gece görevliler bizi durdurmadan."
"Demek muayeneyi ondan istemedin."
"Geçirmezler diye korktum. Nine'ye söyledim ona yardım edemeyeceğimizi. Ailenin geçmesi şarttı. Çocuklar var...Rozaşarn'ın bebeği var. Söyledim ona." Bir an ellerini yüzüne kapadı."Yemyeşil,şipşirin bir yere görülebilir artık," dedi alçak sesle. "Başını Kaliforniya toprağına koyup yatacak."
Anne'ye bakarken, onun gücü karşısında dehşete katıldılar.
Tom, "Ulu Tanrım!" dedi. "Bütün gece orada onunla yan yana yattın!"
"Ailenin geçmesi şarttı!" dedi Anne bitkin bir sesle.
Tom kolunu onun omzuna sarmak üzere ilerledi.
"Dokunma bana," dedi Anne. "Dokunmadıkça kendimi tutabilirim. O çökertir beni."
