Bu eğlenceli kitap, Özge'nin deli dolu, çenebaz iç sesiyle bitti. Neredeyse kitabın her sayfasından karakter fışkırıyordu ve ben bol karakterli kitapları bir kez daha sevdim. Çok karakterli bir kitap olunca sevecek çok fazla karakteriniz oluyor doğal olarak. Kaya'ya bayılarak, Cemoli'ye gülerek, Oğuz'u da "Niye daha çok yeri yok kitapta?" diyerek okudum. Ama mor sevdalı olduğundan ben en çok Masal'ı sevdim. Başta acaba Kaya intikam almaya mı çalışıyor falan dedim ki sonuçta 3E hikayesinden bir Emre Albayrak örneği de var, ne olacağı belli olmaz. Fakat lise döneminden beri seviyor olması acayip hoşuma gitti. :)
Şimdi bu güzel kitapta birçok şeyi sevdim fakat "Esaslı Bir Son Söz" kısmı baya iyiydi. :) Bir iki sayfayla "Mutlular işte, bitti." imajının verilmesine sinir oluyorum çünkü, onlar mutlu tamam da bizde azıcık mutlu olalım değil mi ama? Bir de kitap bitince Yılan Hikayesi'ni tekrar izleyesim geldi, niyeyse? Uzun lafın kısası biraz redaksiyon sıkıntısı hissediliyor olsa da Japon Güzeli onu çenesiyle kapattı. :) Benim için en büyük sıkıntı kitap kapağındaki fosforlu "Beni Aşka İnandır" yazısının dikkat etmeme rağmen silinmeye başlaması.
Kısacası chick-lit sevenler için çok çok eğlenceli bir kitap!
