Günlerdir, haftalardır bu haldeler. Nedir onları bu kadar huzursuz ve öfkeli yapan? Belki açlık, belki korku. Uzakta, ufka yakın bir yerde belli belirsiz bir gemi, ağır ağır ilerlerken donmuş zamanı parçalara ayırıyor.
Ucunda Ölüm Var, Babamın Bağlaması, Haw gibi kitapların yazarı, eserleri Fransızca ve İngilizceye de çevrilen birçok önemli ödülün sahibi KemalVarol, 26Kasım'da
Ali Bektaş 'ın moderatörlüğünde yapacağımız çevrim içi söyleşiyle bizlerle olacak!
İnsan öldüğü yaşta kalırmış. Yani kaç yaşında ölürsen geride
Merhaba! Size yeni bir inceleme ile geldim.
Sevgili grubum sayesinde yazarla tanışma fırsatı bulup imzalı kitabını hediye etti, bunun için başta yazarımıza ve grubuma teşekkür ediyorum.
Çok akıcı bir şiir kitabı. Kitapta kendimden çokça parça buldum. Sizinde kendinize ait bir parça bulacağınıza inanıyorum. Bir solukta okuyacağınız bir kitap.
Keyifli okumalar!
Açılan kartlara durmadan sorardı:
"Kaderim hangi kitabın arasında saklı?
Kaç vakte kader vadesi dolardı
bu iç sıkıntılarımın?"
Peki iç sıkıntılarımın pencereleri
Ne zaman sonuna kadar açılır
ererdi feraha?
Öyle bir kaptırırdım ki
kendimi
sanki hayallerim gerçek olacakmış gibi
çember çizerdim
o mutluluk sandalına.
Dört dönerdim
kalbimin yarıçapında.
Hep ama hep
umuda ramak kalmış
o iki noktayı
arar dururdum.
Ömrümün sonuna kadar da
arayıp duracağım.
Ama beklenmeden gelen güzellikler
her zaman
mutlu ederdi.
Ve yine güzel olan her şey
vakti geldiğinde
kendi mevsiminde
çiçek açardı.
Kendi mevsimimden sesleniyorum:
"İçimde onca eski çağın birikmiş
can suyunun
kuyusu çok derin."
Taş atanı çok oldu.
Ama bir kez sesini çıkarmadı
kalbim.
Atılan her taşla kumdan kaleler yaptım.
İçlerine sekiz ekim ektim.
Ektiklerimi
hep saatlerde döndürdüm.