nurcan
@nrcncakir
youtu.be/obR4JMeP1Zw /iblisin kederi
kuyuya düşen çocuk niçin ölmesin
İstanbul, 12 Kasım 1996
290 okur puanı
Haziran 2017 tarihinde katıldı
Aşkın şarabının ağzını açtım
Yâr yüzünden içti murt bende kaldı
Demedim kimseye dert bende kaldı
Sayfa 64Kitabı okudu
Kestin mümkünümü çarelerimi
Sayfa 23Kitabı okudu
Nerde güzel görsem kocası kötü
Kötünün koynunda gece olur mu?
Sayfa 14Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
136 syf.
·
Puan vermedi
Keşke; kan revan, hapis, zulüm, ölüm orucu yerine, binbir çiçekli kültür bahçesinin mis kokuları arasında yaşayabilseydik. Yaşar Kemal'in türküsünü paylaşabilseydik.
Sayfa 219Kitabı okudu
Kemalizm, Mustafa Kemal'e yapılan en büyük kötülüktür. "Ben size hiçbir dogma, hiçbir değişmez kural bırakmıyorum" diyerek çağa uygun akıl ve bilim yolunu işaret edecek kadar zeki bir liderin adını kullanarak, yüzlerine Mustafa Kemal maskesi takan asker ve sivil egemenler, ona taban tabana zıt uygulamaları Kemalizm diye yutturdular ve akıl almaz işkencelerden, faili meçhul devlet cinayetlerine kadar işledikleri her suçu, devrimci liderin adını lekelemek için kullandılar.
Sayfa 35Kitabı okudu
Masa başında oturup şiir yazan hiç kimsenin, oğlu öldürülmüş Çukurovalı ananın "Benim oğlum can verirken / Çiçekler çığrışıp açtı" dizelerindeki derinliğe ulaşabileceğini sanmıyorum.
Sayfa 27Kitabı okudu
248 syf.
·
Puan vermedi
Bazen o rüyayı görürüm. Devamlı aynı rüya. Elinde bir şeyle biri yanıma geliyor ve şöyle diyor: 'Burada bir şey unutmuşsun.' Seninle yaşamaktan çok mutluyum. Hiçbir şeyin özlemini duymadım ve asla şikâyet etmedim. Yine de bir şey peşimi bırakmıyordu. Gecenin ortasında ter içinde uyanıyordum. İçimden attığım şey peşime düşmüştü. Kovalanan tek kişinin sen olduğunu düşünüyorsun ama yanılıyorsun. Bir şeylerini söküp atan, kaybeden tek kişi sen değilsin. Ne demek istediğimi anlıyor musun?
Sayfa 187Kitabı okudu
Kendimi sürekli başka biri olmaya uğraşıyormuş gibi hissediyorum. Yeni bir yer bulmaya, yeni bir hayata başlamaya, yeni bir ben olmaya çalışıyorum sanki. Bu büyümenin bir parçası sanırım, aynı zamanda kendini yeniden keşfetme çabası. Yeni bir ben olarak her şeyden kurtulabilirdim. Kendimden kaçabileceğime cidden inandım –çabalamaya devam ettiğim sürece. Ama hep sonunda dibe vurdum. Her nereye gidersem gideyim karşımda hep kendimi buldum. Eksikler olduğu gibi kaldı. Aynı eksik parçalar asla doyuramayacağım bir açlıkla üstüme geliyordu. Galiba beni tanımlayan şeyler bu noksanlıkların ta kendisiydi.
Sayfa 185Kitabı okudu
Bilirsin, âşıklar talihsiz bir yıldızın altında doğarlar. Bahtsız âşıklar.
Sayfa 151Kitabı okudu
İnsan, sadece var olarak diğer bir insanda dönüşü olmayan yaralar açabiliyordu.
Sayfa 30Kitabı okudu