Ölürken Yaşamayı Öğreten Öğretmen
Kitapta, yazar 
Mitch Albom'un üniversiteden hocası Prof. Mori ile ölümünden önce 14 hafta boyunca her Salı günü hayatla ilgili yaptıkları diyaloglar yer almaktadır.
Mori'ye 1994 yılında ALS teşhisi konur. Öleceğini öğrenen Mori bunun için üzülmek yerine, en çok sevdiği öğretmenlik mesleğine devam eder. Son derslerini Mitch ile yapar ve
ERKEK TİPOLOJİLERİ
Kişilik sorunu, otuz yıllık mücadele tarihimizin en temel sorunu olarak süregelmiştir. Kürt toplumsal gerçekliğinin karmaşıklığı, dış güçlerin baskıcı-asimile yöntemleri ile ortaya çıkan kişilik gerçekle- ri, her boyutuyla içinde bulunduğu çıkmazı derinleştirmiştir. Kürtlük bilincinin kişiliklere parçalı yansıması, ağırlıkta da
Bir gün bütün değer yargıları değişecek ve yargılananlar yargıç, eziyet edenler de suçlu sandalyesine oturacaklardır ve onlar o kadar utanacaklar, o kadar utanacaklardır ki utançlarının ve suçlarının ağırlığı yüzünden ayağa kalkamayacaklardır.
O zaman, akıllı ya da akılsız bütün ezilenler, yani bizim caddedeki insanların çoğu, yani öcü geliyor
Sayfa 222 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
_Her şey algıdır. Herhangi bir şeyi itici ya da çekici kılan tamamen senin zihnindir. Karar veren faktör sensin.
_Zihin, aldatıcıdır. Gerçekte ikilem yoktur. Gerçekte sorun yoktur. Hiç olmamıştır, hiç olmayacaktır. Zihinde sorunlar vardır ve sen gerçekliğe zihnin aracılığıyla bakarsın. Böylece gerçeklik sorunlu olur.
_Sağlıksız bir zihinle ne
_Hayat, sürprizlerle dolu bir kumardır ve hayatın ne olduğunu sadece kumarbazlar bilir.
_Eğer cesur değilsen samimi olamazsın, sevemezsin, güvenemezsin, gerçeğin peşine düşemezsin. O yüzden önce cesaret gelir. Ve diğer her şey onu izler.
_Risk al. Belirsizlik deme; merak de. Güvencesizlik deme; özgürlük de. Bu güvencesizlik, hayatın
.. bütün büyük sözler geçerlikten düşmüştü: aşk, şenlik, mutluluk, ev, yuva, ana, baba, koca; bütün bu sözcükler yarı yarıya ölüydü şimdi, günden güne de ölüyordu. Ev, içinde yaşanılan bir yer; aşk, pek metelik verilmeyen bir budalalık; şenlik, güzel oynayan bir çarlistonla ilgili bir deyim; mutluluk, öbür insanlara caka satmak için kullanılan kaypak, ikiyüzlü bir terim; baba, kendi varlığının tadını çıkaran bir birey; koca, birlikte yaşanan, birlikte..eğlencelere gidilen bir adamdı..Yıpranmak! Sanki çok ucuz bir kumaştan yapılmıştı da insan, durup dururken yıpranıyordu.
Gerçekte geriye kalan şeylerin hepsi, direngen bir umursamazlıktı!
..Hepsi bu işte! Her zaman söylenen söz buydu: ev, sevgi, evlilik,... Hepsi bu! İnsan ölürken de son sözü: Hepsi bu! olacaktı.
Peki para? Aynı söz para konusunda söylenemezdi belki. Para her zaman istenen bir şeydi. ..İşlerin doğal akışı için bile para gerekliydi. Ne yapıp yapıp para bulmak zorundaydınız. Para sahibi olmak zorundaydınız. Gerçekte başka hiçbir şeye sahip olmanız da gerekmezdi. Hepsi bu!
Bir can taşımanız sizin kendi suçunuz değildi çünkü. Canınız oldukça para da gerekliydi, hem de en kesin gereklilik. Öteki şeylerin hiçbiri olmadan da yapabilirdiniz. Ama para olmayınca..
