_Carpe Diem_
I kinda wanna throw my phone across the room
'Cause all I see are girls too good to be true
With paper-white teeth and perfect bodies
I'm not perfect and i never will be
İnsanlar üzerinde yapılan deneyler ve bu kimyasal maddelerden dolayı bunlardan etkilenen hayvanlar. Gelelim bunların kurbanı olan masum gençlere. Kar Küresi kitabının devamı olan bu kitap beni çok etkiledi diyebilirim. Merih ve Eylül'ün arasındaki bağ, aralarındaki ilişki o kadar güzel ve saf duygularla oluşturulmuş ki, insan ister istemez etkileniyor kitaptan. Son bölüm benim için çok üzücü geçse ve bundan da çok etkilensem bile bu kitaptan ben de bazı dersler çıkardım.
Mesela ben zamanın kıymetini çok iyi bilen ama bunu değerlendiremeyen bir insanım, burada zamanın değerini ve değerlendirmem gerektiğimi çok daha iyi pekiştirdim ve de anladım.
Ve yani belki bu benim yazdığım son inceleme olacak, bu da okuduğum son kitap olacak, ölüm ani gelen bir şeydir bunu kavrayamayız. Burada hayatın önemine de fazlasıyla değinilmiş ve bize ölmeden önce yapmak istediklerimizi ertelemeden yapmamız gerektiğine de vurgu yapılmış...
Wattpad türünde bir kitap olabilir, insanlar buna önyargı ile yaklaşabilir fakat bence etkileyici bir kitaptı.
*(spoiler!)*
Zaten beni de en çok etkileyen ve üzen yer de çoğu kişininki gibi, Merih'in, Eylül'ün mezarına giderken kaza yapıp tam da Eylül'ü kaybettikleri yerde vefat etmesiydi...
Sizin de beğeneceğinizi düşünüyorum.
İncelememi sonuna kadar okuduysanız çok teşekkür ederimm, sağlıcakla kalın.
Kar TanesiBeyza Alkoç · İndigo Kitap · 20214,650 okunma
Akşam oldu mu bir kamyon
Bütün dostları alır gider
Bir başına kor
Seni ovanın ortasında
Sonra birden kuru
Kupkuru bir rüzgar eser
Sevdanla özleminle geçmişinle
Artık başbaşasın
Henüz ışımaya başlayan
Yıldızlara bakar bakarsın da
Bir türkü tutturayım dersin
Tutturamazsın
Öyle bir efkar basar ki
Bıçak açmaz ağzını
Gözyaşları sessizce süzülür yalnız gecede,
Umutsuzlukla dans eder, yürekte bir yangın, bir keder.
Dünya acımasız, yüzler yabancı,
Karanlık kuytularda yalnızlıkla çaresizce boğuşan bir ruh, bir sancı.
Hayatın anlamsız dansında kaybolmuşuz,
Birer yabancı gibi, yorgun ve bezmiş.
Her adımda bir umut, bir arayış var belki,
Ama anlamı bulmak, daima gizli.