Ön Söz
Herkesin hayalleri vardır. Gerçekleşeceğine umut ettiyi. Bir de hayalden öte dilekler vardır. Gerçekleşir mi bilinmez. Ama umut edilir. Umutlarla çıkılır yola.
Ben yazarken kitap olsun diye yazmadım. Canım yandıkça kelimelere sarıldım. Acılarımı, sevinçlerimi çığlık niyetine dizeler halinde bembeyaz sayfalara dizdim. Ve geriye baktığımda bir kitaplık sözle karşılaştı gözlerim.
Anlamı okuyana ne ifade eder bilmem ama onlar benim ruhumun nefes alışları. Tıkandığım her anıda soluklandığım limanım.
Yazdım ama anlıktı her yazım. Hiçbir yere kaydetmeden, ilk buraya yazdım ya ben. Yazar değilim, yazarlık da değil niyetim ama her yazdığım okundu. Daha basılmadan, toplu hale gelmeden. Binlere ulaştı ya, bu bana yetti her daim.
Ama "buralarda kalmasın, topla," diyenler oldu. Ve bana söz verdi bir gün canözüm. Pdf haline getirmek üzere. Olduğu gibi, imla hatalarıyla, eğrisiyle, doğrusuyla, en yavan haliyle. Gözünün nurunu bıraktığı satırlarımın kitap haline ulaşmama vesile oldu. Şimdilik bir tek bende kalacak olan PDF'im bir gün yine onun elinden geçerek düzünlenecek. Olur da nasip olursa, kitap haline gelirse, onun sayesinde olacaktır. Ödenmesi mümkün olmayan haklar vardır. Hakkını ödeyemem canözüm. 
Mâverâ
Mucizelere inanma sebeplerimden biri de sensin.
En ilkel haliyle 465 sayfalık PDF'i gözyaşımla karşıladım. Bir gün kaç sayfalık kitap olur, ya da olur mu bilmem ama o hissi bana yaşattın ya, duygularımı anlatmaya kelimeler yetmez. 💙İyi kimsin💙
Kitabsever
