Tüm insan duygularının başlangıcında bir çiçek vardır; soylu bir heyecandan doğan bir çiçektir bu ve mutluluğun anılarda kaldığı, şöhretin de bir yalandan başka bir şey olmadığının anlaşıldığı günlere dek yavaş yavaş solar.
Geleceği parlak insanlar, işlerini yaparken bu utanma duygusundan kurtulmayı bilirler; tıpkı cilve yapmaya başladıklarında çekingenliklerini yitiren güzel kadınlar gibi.
mevsimleri cemreleri görmek için yaşadın,
balkon camlarına asmak için gündüzleri
bunu muhakkak her akşam düşünüyordun
birbirimize yaslandığımız zaman hangimiz daha yorgun?