gidemem ciğerlerim yetmiyor solumaya
bu ayaklar benim değil ne zamandır
kolum kanadım sensin anlamıyorsun
özgürlüğüm aydınlığım inancım
hepsi senden mutluluğum gibi anlasana
eskimekle başlıyor ilk belirti
bir durgunluk siniyor derimize
iliklerimize kadar işliyen
daha bir duygulu oluyor ellerimiz
parmaklarımız daha anlayışlı
sevdik mi seviyoruz ölesiye
öfkelendik mi öfkeleniyoruz