Sen yazdığım son şiirimsin nasıl başlayacağımı bilmediğim
Bitirmeyi bir türlü beceremediğim
Onsuz olamam dediğim
Sen içimde bazen bir özlem
Bazen sevmeye doyamadığım
Kimseyle paylaşamadığım
Kimseye vermediğim
Sen benim şiirimsin.
Sen benim şiirim.
Ben senin
Alevli imgelerinde
Yanmayı bekleyen
Beyaz bir mum gibiyim.
Öyle pürüsüzce
Süzülmeli ki ışığın karanlıkta
Yağlanıp kirlenmeden
Eriyip tükenmeliyim
Sen benim şiirimsin
Ellerin pamuk gibi parmakların bir bebeğin masum yumuşaklığını taşıyor dokunuşların hassas
Bir şiirin tamamlanmamış mısralarında belirsiz bir hece
Ve yokluğun karanlık bir gecenin acı düşlerini süslüyor
Sen her kelimesi ayrı vakitlerde akla düşen şiir
Sen yarım bir sevda,tam bir deliliksin
Ruhum da bir hastalık
Nerdesin
Şiirlerim sözlerim devrik
Dost kentleri yıkıp sana gelmişim,
Esirin olmayı şeref bilmişim,
Bilsen ıssızlıktan nasıl yılmışım,
Bu sessiz dünyama girecek misin?
Ellerini bana verecek misin?
Gül yüzünü gecelere dokurum,
Şiirimsin günde bin kez okurum,
Dara düştüm, sağım solum uçurum;
Şimdi bu müşkülüm görecek misin?
Ellerini bana verecek misin?
Ümitler dal-budak, ümitler sıcak;
Ellerin ki karanlığı kovacak.
Bir rahmet beklerim yağdı, yağacak;
Bu kısır toprağı sürecek misin?
Ellerini bana verecek misin?