Yas, birinin ölümü müydü yoksa onu zihinde öldürmek miydi?
Herkese merhaba, nasılsınız? Savur Küllerini yanmış kitabını çok sevdim. Biraz yorum yapacağım sizlere. Kitap 349 sayfadan oluşuyor. Adal ve Erda’nın anlatımıyla okuyoruz. Genellikle Erda diyebiliriz. Akıcı, güzel bir anlatımı var. Öyle neşeli bir aşk hikayesi değil, aksine kitabın ismi gibi sizi yakacak bir hikayesi, kurgusu var. Adal karakteri herhalde benim bu sene en en sinir olduğum ve bir o kadar üzüldüğüm bir karakter oldu. Gerçekten bu kadar büyük bir aşkın sonunda böyle olması üzücüydü ama nedense onunda altından herhangi bir şey çıkabilir gibi geliyor. İkinci kitabı okuyup göreceğiz. Böyle size o duyguyu geçiren harika kitaplar vardı ya, bu kitapta öyleydi. Adal ile resmen oturdum ağladım bazı yerlerde. Erda’ya kendini bu duruma soktuğu için kızdım. Sizi kitabın içine çeken bir anlatımı olduğunu söyleyebilirim. Okurken kendinizi karakter ile bağ kurarken bulabilirsiniz. Biraz da konusundan bahsetmek istiyorum. Adal, eşi Esra’yı hastalıktan kaybetmiş ve tam bir yıl sonra eşinin tekrar evlenmesini isteyen vasiyetini öğrenir. Erda ise nişanlısı tarafından aldatılmış yaralı bir kadın. Adal’ın annesi ailelerinin yakın dostu oğlu ile evlenmesini isteyince kabul eder. Fakat Adal’ın kalbi hala ölen eşine aittir. Erda bir hayalet ile nasıl savaşabilir ve Adal’ı tekrar hayata döndürebilir? Sorunun yanıtı ve daha fazlası kitapta. Ben hemen ikinci kitaba geçiyorum. Sevgiyle kalın.
@otantik.kitap
Gülsüm Keklik
Savur Küllerini 
Gülsüm Bilgin
nasıl bir sevdâysa...
Ay çok mu gecikti neredeyse çıkar
Sen yalnızlığıma varır varmaz
Az sonra yağmuru durduracaklar
Rüzgarı değiştirdim
Ustura ağzı poyraz
Yok canım yıldızları unutmadık
Mutlaka yerlerinde bulunacaklar
Kenarı yaldızlı mavi bir karanlık
Sütlü çıplaklığını örtecek kadar
Senin için olduğu asla bilinmeyecek
Yapraklarını birden dökecek dutlar
Şafak sökerken sekiz on kadar şimşek
Balkonda işlemeli müstesna bulutlar
Ayak bastığın an şehir de değişebilir
Yoksa Moskova mı
Belki Berlin belki dakar
Belki 30’lardan mehtap yorgunu İzmir
Körfez’de şerefine donatılmış vapurlar
Nerede ne zaman kaç kere yaşadık
Nasıl bir sevdaysa eskitememiş yıllar
Bitirdiğimiz her şeye yeniden başladık
Dudaklarımızda birbirimizden mısralar
Bir aşk, anında belirebilir ve her eğilim şimşek gibi alevlenmelidir...
Sayfa 246 - Kültür ve Turizm Bakanlığı YayınlarıKitabı okuyor
Sen gerçeksin,sevgin gerçek. Mutluluğumuz yalan olmayacak kadar gerçek...
Seninle yaşamak,nefes almak ne kadar güzelmiş sevgili! Hayaline sığındığım günlere inat nefesine sarılmak gibisi yokmuş.
"Ah benim sevdalım,ah yüreğimin biricik yareni, beni hiç dilemeyen ışık perisi,şimdi mi dinleyeceğin tuttu? Gidince bitiyordu madem ,neden buğulu gökyüzün? Neden yağmur damlaları sızıyor gül teninden? Unutuluyordu madem ,neden hala kanıyoruz ?"
Yine aynı bak gözlerime,göz bebeğimde kendini görürken "unuttum," de bana! "Bakışlarımın gülüşlerimin sahibi değilsin,git," de! Yalnızca seni bırakırken baktığın gibi bak ve "Git!" de bana !
Yüreğimin yalan sözlere ihtiyacı var güzel kadın. Sen git de ben kal anlayayım. Ama kalbin git demesin,işte o zaman tükenir umutlarım...
Tek taraflı alınan hiçbir karar ikimiz için olamazdı sevgilim. Sen düşündün, sen yüreğine koydun. Sormadın hiç bu sefil yüreğimin ne istediğini...
Sen gözlerime aşinasın,ben kalbinin sesine aşinayım aşk!
Ne ben kabul ettim ne sen ; aşk senin serçe parmağındayken,ben çenen ile dudağının arasındaki o iki çukura vuruldum.
Gönül ceperimdeki dikenli tellerin sahibi,söylesene sen benim aynadaki yansımam mısın yoksa yanılsamam mı?
