Yüksek sesle konuşan kimse ince şeyleri düşünemez hemen hemen.
Düzlükte kalma, çok yükseklere çıkma. Dünya en güzel yokuşun yarısında görülür.
Bizi bir kez olsun bütün öbür kıtaların ötesine götürmeyen kitap neye yarar ?
Seni övdükleri sürece kendi yolunda gittiğini sanma sakın:
Başkasının yolunda gidiyorsun..
Elimizde kudret olmadığı sürece özgürlük isteriz.Fakat,elimizde kudret olunca üstünlük isteriz.Başarı kazanamazsak"adalet"yani eşit bir kudret isteriz.
İnsan adının kötüye çıkmasından ise bildiklerinin yanlış çıkmasına daha kolay katlanır.
Sayfa 4Kitabı okudu
Kendinin derin olduğunu bilen kimse aydınlığa yönelir; kalabalığa derin görülmek isteyen kimse ise karanlığa yönelir. Kalabalık dibini göremediği her şeyi derin sanır çünkü: Öyle korkaktır ve suya da öyle istemeyerek atılır ki!
iyiliğin başladığı yer
Bir sınır vardır ki insan gözünün görme gücü, onun ilerisinde kendi zayıf olanakları için çok incelip ufalmış olan kötü içgüdüyü göremez artık; insanoğlu iyiliğin alanını orada başlatır işte; ve bu alana girmiş olma duygusu kötülüğün sınırlayıp tehdit ettiği bütün içgüdüleri, güvenlik, rahatlık, iyicillik duygularını da aynı anda uyandırır onda. Onun içindir ki göz ne denli zayıf olursa iyiliğin alanı da o denli büyük olur! Halkın ve çocukların bitmez tükenmez neşesi bundandır! Büyük düşünürlerin umutsuzluğu ve kötü vicdanın hısımı olan o asık yüzlülükleri de ondandır.
Sonsuzluğun Ufkunda
"...hiçbir şeyin sonsuzluk kadar korkunç olmadığını anlayacaksın!."
Sayfa 15Kitabı okudu
Geleceğin ışığını günün birinde yakacak olan kimse, tıpkı ağır bir fırtına bulutu gibi, uzun zaman dağın yamacına asılı kalmalı!