Belki de insan herşeyi içine atmaktan boğuluyor zamanla...
(...)Beni rahatsız etmiyorsunuz. Tam tersine, bazen yalnız olmadığıma seviniyorum. On gündür tek bir kelime bile konuşmadım...aslında yıllardır...artık o kadar zor geliyor ki bu, belkide insan herşeyi içine atmaktan boğuluyor zamanla... Artık kamaramda duramıyorum o... O tabutun içinde...artık yapamıyorum...öte yandan insanlarda katlanamıyorum, çünkü bütün gün gülüyorlar... Şuan bunu kaldıramam...sesleri kamaramın ta içine kadar geliyor ve ben kulaklarımı tıkıyorum...kuşkusuz, bilmiyorlar ki...neyse işte bilmiyorlar ve de zaten yabancıları ne ilgilendirir ki bu...
Sayfa 9Kitabı okuyacak
Bir şeyi saklamak, söylemekten daha ağır gelir insana.
#Bilinmeyen bir kadının mektubu#
Tuhaftı: bütün o saatler boyunca seni düşünmüştüm, çünkü senin yaş gününü hep bir bayram günü gibi yaşardım.
Sayfa 44
Savaşacağım tek şey içimdeki diğer bendi.
#BİLİNMEYENBİRKADININMEKTUBU#
Senden elimde tek bir satır yok şu son saatlerimde, hayatımı vermiş olduğum insandan tek bir satır bile yok. Bekledim, çaresizlik içinde kalmış biri gibi bekledim. Ama sen beni çağırmadın,tek bir satır yazmadın...tek bir satır bile
Sayfa 33
yalnızca bir kez seni elimde tutabileceğimi sanmıştım, benden kaçan seni elimde tutabileceğimi sanmıştım.
Beni teselli etmeye çalışacaklar, bana birtakım sözler söyleyecekler, sözler, sözler; bana ne yardımı olacak ki sözlerin? Biliyorum ki sonra yine bir başıma kalacağım. Ve insanlar arasında yalnız olmaktan daha korkunç bir şey yok.
Sayfa 19Kitabı okudu
ama sen benim için kimdin ki? beni hiçbir zaman tanımayan, yanımdan geçerken bir taş parçası, bir su birikintisi gibi geçip giden, hep yoluna devam ederken beni sonsuz beklemeler içinde bırakan sen, kim olabilirsin ki?
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022223,7bin okunma
"Bir kez kendini bulmuş olan kişinin,
bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık.
Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan,
bütün insanları anlar.
#Stefan Zweig
“İnsan bir şey bekliyordu, sabahtan akşama kadar bekliyordu ve hiçbir şey olmuyordu.”
Sayfa 38Kitabı okudu
“Çünkü bilindiği gibi dünyada hiçbir şey insan ruhu üzerinde hiçlik kadar ağır bir baskı uygulayamaz.”
Sayfa 37Kitabı okudu
Cehalet tüm alanlarda evrensel'di.
Sayfa 2Kitabı okuyor