... nihayet karar vermişe benziyordu ve şu anda artık her şeyin sona erdiğini kesinlikle biliyordu.
Sayfa 216Kitabı okuyor
Bir hayata karşılık, kurtarılmış binlerce hayat… Bir ölüm ve yüzlerce hayat…
Sayfa 80
Yalnızca ölümden korktuğu için yaşayabilir mi insan?
Dayanamıyorum ,dayanamıyorum artık -diye tekrarladı- Üzmeyin beni! Yeter artık gidin... Dayanamıyorum!
Yaşam, şaşkınlık verecek denli kısa
Düşünceyi kovuyordu:düşünce acı veriyordu ona . Bildiği, hissettigi tek bir şey vardı, öyle yada böyle her şey değişmeliydi ,çaresizce ,tuhaf bir inanç ve kararlılıkla "nasıl olursa olsun" diye tekrarlayıp duruyordu.
Kalbi hissizleşmiş ,ruhunu kaybetmişti. Düşünmek istemiyordu. "Her şeye son vermek "niyetiyle evden çıktığı zamanki enerjiden eser kalmamış, hatta kaygı bile kaybolmuş onların yerine tam bir uyuşukluk kaplamıştı.
Her şeyden önce kendini seç,çünkü dünyadaki her şey kişisel çıkar üstüne kuruludur.
.. günahkârların bedelini daima doğrular öder
Eskiden düşündüğü konuları şu anda da düşünecekmiş gibi, eskiden ilgilendiği manzaraya şu anda da aynı ilgiyi gösterecekmiş gibi...
Hiç unutmaması gereken bir şeyi unuttuğunu her an hatırlamak..
Geceleri gökkuşağına boyamak mıdır suçum?
Herkes bağırırken şiirler okumak mı?
Susmak mı sözün bittiği yerde,
Kusmak mı sindiremediklerimizi?
Apansız uykum kaçıyor kaç gece,
Bu da mı aleyhime kanıt?
Sondan saymaya başladım adları
Böyle hoşuma gidiyor.
Beğenmeselerde seviyorum ellerimi,
Hep olmayacak düşler görüyorum,
Yenileceğimi bildiğim kavgalara giriyorum durmadan.
İtiraf ediyorum…
Silin adımı listenizden,
Yokum; aslında bir oyun olan kavgalarınızda
Ve
Aslı bir kavga olan oyunlarınızda.
Kirli sevinçlerinize ortak etmeyin beni.
Gözyaşlarınızı da paylaşmıyorum
Yalan övgülerinize ihtiyacım yok.
Gıyabımda kesinleştirilmiş hükümler verin.
Bir sürgün nereye sürülebilir?
Gölgelere kelepçe vurulur mu?
Çekilin!
Yürümediğiniz yollarımı kirletmeyin..
İnsanın doğası, insanın aynasıdır, hem de ne ayna! Geç karşısına, kendini hayran hayran seyret!
Aylarca kimseyle konuşmamış, konuşmaya susamış gibiydi.