Belki de susmak, gerçeği anlatmanın tek yoluydu.
Sayfa 268Kitabı okudu
Gerçekten de pencereden, insanın yüreğini oyup ciğerini delen, ziyadesiyle hüzünlü ve alabildiğine dokunaklı bir armudî kemençe nağmesi geliyordu. Ama bu nağme o kadar yürek paralayıcıydı ki, sokaktaki kalabalık içinde ağlamaklı olmayan bir tek kimse bile yok gibiydi. Hatta nağmeyi kulaklarıyla değil de ta kalbinden hissetmiş olacak ki, bir sağır dilsiz dilenci de kirli mendiliyle gözünün yaşını siliyordu.
Sayfa 20Kitabı okuyor
Efsane ..
Kırmızı kaputunun eteklerini toplayıp kuşağına arkadan sokuşturduktan sonra, ihtiyar görünmesine rağmen çevik bir hareketle bahçe duvarına tırmandı. Yan sokağa doğru tam atlayacaktı ki, duvarın yanında bir armutağacı olduğunu fark etti. Tepesinde bir armut göze çarpıyordu ihtiyar adam koynundan çıkarttığı kös tokmağıyla dalı biraz kendine doğru
Sayfa 18Kitabı okuyor
... biz iyiliğe kötülükten gelmedik.
Bilmez misiniz ki aklı reddetmek hakikati, hakikati reddetmek ise Hakk' ı reddetmektir !
Sayfa 177
"Kin şeytanın kahkahasıdır."
Çirkin bir şeyi güzel yapmak mümkündür ama, mükemmel bir şeyi güzel kılmak çok daha zahmetli bir iştir.
Sayfa 157Kitabı okudu
Ne var ki, korku yüreksiz bir insanın nefreti, nefret de cesur bir insanın korkusudur.
Ne var ki, her şeyi bilmek için, belki hiçbir şey bilmemek gerektiğinden, âdemoğullarından bazıları, bildikleri her şeyi unutmaya hayatlarını adadı.
Evet senin temiz kalbine ihtiyacımız var. Bazıları var ki buraya gelir huzur bulur. Yine bazıları var ki buraya gelir biz onda huzur buluruz.
Döngü
Senin buraya gelmenin sebebi sadece bizim “gel” dememiz değil ayrıca onların “git” demeleridir. Hiç kimseye kötüdür deme çünkü onlar bilmeden iyilik eden insanlardır.