ebruli günler
@szzakire
Konuştuklarınız çoğunda, düşünce yarı yarıya katledilir. Çünkü enginlerin kuşudur düşünce, kelimelerin kafesinde kanatlatını açsa da uçamaz. Kim demiş uçamaz, hadi uç, aç kanatlarını ve göster nasıl uçulur.
807 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Hikâye bitti çoktan, yakıldı romanlar
Batık bi' şiir dergisinde kaldı rüyalar
Çok mu var? Gelmedik mi hâlâ?
Ruhumun her yanında yol tutan çocuklar"
Yağız Gönüler
Öğrenmenin yaşı yok diyelim, Sonsuz zamanın sınırlı bir kısmında, başka bir boyutta çoktan yaşanmış şeyleri yaşamak için dünyaya gelmişiz. Bir bedenimiz, bir ismimiz var, bize "Bu sensin" denmiş. Doğar doğmaz sahneye atılmı şız, doğaçlama bir şekilde kendimiz olma rolünü oynamamız istenmiş. Kötü olansa şu, kimse elimize bir senaryo ver- memiş
İki insan bir araya geldiginde ilk olarak atılabilecek en büyük kazığı atıyor ve "Nasıl- sın?" diye soruyor örneğin. Ne bileyim ben nasılım? Düşünsen çıldırırsın. Çok düşünmemeye çalışıyorum. Bir noktada şimdiki halimden çok daha iyi olacağıma eminim. Fakat bu henüz gerçekleşmedi...
Sayfa 81Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kitapta açtığım ilk sayfa, okuduğum ilk satırlar...
İnsanın kendini elinde tutması hiç kolay değil. Akıl, yabani bir at gibi oradan oraya koşturup duruyor. İşte ben şimdilerde, aklımı bir ahıra kapatmak yerine, onu korumaya almak için etrafına yüksek bir çit yaptırıyorum. Kapısına da köpeklerimi bağladım mı kimsenin yanıma yaklaşabileceğine ihtimal vermiyorum. Ben aklıma güveniyorum da çevresine pek güvenmiyorum
Sayfa 63Kitabı okudu
Aklım fikrim serserilikte. Insanlar genellikle benim çok şey bildiğimi sanıyorlar... Halbuki gerçekten de, gülmekten başka tek bir yol bile bilmiyorum
Sayfa 119Kitabı okudu
O kafayla çok uzağa gidilmez...
..........keşke biraz daha okusaydım da Voyager uzay aracına pilot olsaydım diye hayıflanıyorum. Dünyadan ancak o kadar uzağa gidersem kafam rahatlarmış gibi hissediyorum. Her seye rağmen seni seviyorum, ama artık hiç bilmiyorum
Sayfalar arasında kim bilir kaç kişi bekliyor...
Okumak, yeni şeyler öğrenmek her zaman en iyi baş etme yöntemim oldu. Birlik ve beraberliğe en çok ihtiyaç duyduğum bu günlerde de yine kitaplara sığınıyorum. Hem böylece sana anlatacak bir sürü şey biriktiriyorum, sayfaların arasında bekliyorum.
Amaç sadece bilgi aktarmak ;))
Altay dillerinde cehennemi ifade eden bir kelime yokmuş biliyor muydun? Bu nedenle cehennem kavramı kısa süre öncesine kadar bu halklarda hiç var olmamış. Buradan, yokluğunla cehennem arasında bir bağ kurmayacağım elbette, insan gibi bilgi veriyorum.
insanların insan olarak dünyaya gelmeden önce gökyüzünde kuş olduklarına inanırlarmış. Bu, yeteri kadar zaman geçtikten sonra tüm kuşların insana dönüşeceği anlamına da geliyor mu, bilmiyorum. Bunu öğrendiğimden beri kargam Zühtüyü daha dikkatli izliyorum. Kafayı yemiş gibi görünmek istemem ama, tövbe Allah, bazen içinden bir adamın pis pis bana baktığı hissine kapılıyorum. Sen yokken kargalarla bile mesafemi koruyor, kaygılarla bekliyorum
Sayfa 28Kitabı okudu
Şimdi tutup da "Beni çok üzüyorsun" falan filan demeyeceğim. Üzülmek mesele değil çünkü, üzüntülerle nasıl baş edeceğimi biliyorum. Ama bu kadar çok öfkeyi ne yapacağımı bir türlü bulamıyorum. Kavga etsek belki biraz rahatlarım. Ancak kavga belli bir samimiyet gerektirir. Seninle o kadar samimi olduğumuzu düşünmüyorum. Halbuki ben gerektiğinde başımı omzuna koyabileceğim birini değil, sinirlendiğimde direktoman kafayı koyabileceğim birini arıyorum. Sana kafa göz dalamadığım için bir türlü sakinleşemiyorum, ben ayrılmak istiyorum...
Dinlediğim şarkı "Neydi bir arada tutan şey ikimizi?" diye soruyor. "Mezon Alan Teorisi" diye cevap veriyorum. Romantizm pek bana göre değil ...
..., olmuyor, yapamıyorum.
Sayfa 11Kitabı okudu
Bazı geceler rüyamda Plüton'u görüyorum. Hızlı hızlı ilerlemeye çalışıyor ve keşfedildiğinden beri Güneş'in etrafında bir tam tur atamadı diye gezegenlikten çıkarılmasını telafi etmeye çalışıyor. Oysa o çok küçük ve çok uzakta, buna anlayış gösterilmesini bekliyorum. Bu kadar geriden başlamış ve farklı sıklette olan birinin takıma yetişemiyor diye suçlanmasını adil bulmuyorum, ben ayrılmak istiyorum...
Sayfa 11Kitabı okudu
......insan vücudu tatile giderken ne bulursan tıkıştırdığın bir bavul gibi. Bir kere açtıysan bir daha katiyen aynı şeyleri içine sığdıramıyorsun. İşte benim de kendimi söküp takmaya çalıştığım o gece, bütün organlarımı hatırladığım kadarıyla yerlerine yerleştirdikten sonra bir parçam dışarıda kaldı.
Sayfa 10Kitabı okudu