Tembellik,sanatların ve soylu erdemlerin anası insanların ıstıraplarına merhem ol.
Namazda tembellik etme. Pazarda çok eğlenme. Zîrâ dünyâ hırsına işârettir. Pazar yeri şeytanın oyun yeridir. Onun için “Lâ ilâhe illallâhü vahdehû lâ şerîke leh, lehü’l-mülkü velehü’l-hamdü yuhyî ve yümît, vehüve hayyün lâ yemût, bi-yedihi’l-hayr, vehüve alâ külli şey’in kadîr” duâsını okumaya devam etmek gerekir. Zîrâ günahlar rızkın azalmasına sebeptir.
(Nasîhatnâme-i İsmâil Hakkı)
...çalışmasını para karşılığı sunan kişi kendini satmış ve köle seviyesine inmiş olur.
Paris ve Lyon kaleleri kenti yabancılara karşı savunmak için değil, şayet ayaklanırsa kenti ezmek için inşa edilmiş.
Nokta atışı oldu teşekkürler (:
Çağımız çalışma asrıymış, öyle diyorlar;aslında acı, sefalet ve çürüme asrı...
Sayfa 9 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okuyor
Büyük dönemlerin Yunanları da çalışmaya karşı aşağılanmadan başka his beslemezlerdi; sadece kölelerin çalışmasına izin vardı: ''Özgür insan beden temrinleri ve zeka oyunlarından başka bir şey bilmezdi.''
Sayfa 4 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okuyor
“Çağımız için çalışma asrı deniliyor; oysaki gerçekte acının, sefaletin ve kokuşmuşluğun çağıdır.”
Sayfa 34
Tembellik hakkımızı nasıl kazanabiliriz?
Çalışmak ve Din
Hristiyan dininin, burjuvazinin yeni sınai ve ticari ihtiyaçlarına uyum sağlayan kesimi olan Protestanlık halkın tatillerini hiç umursamadı; gökyüzünde azizleri tahtlarından indirip yeryüzünde yortularını iptal ettiler. Dinsel reform ve felsefi alanda hür düşünce Cizvit ve yırtıcı burjuvaziye halkın bayram günlerini el çabukluğuyla aşırma olanağı veren bahanelerden ibaretti.
Sayfa 47Kitabı okudu
Guizot'dan yaklaşık bir yüzyıl önce Londra'da, çalışmanın insanın soylu tutkularının önünde bir engel olduğu açık açık beyan ediliyordu.
Tarlaları üzerinde eğilmiş çalışan toprak sahibi köylüler ve dükkanlarına çöreklenmiş küçük burjuvalar yer altı dehlizlerinde dolaşan köstebeğe benzerler ve asla dikilip şöyle bir doğrulup doğrulup doğayı doyasıya seyretmezler.
Aristoteles'in ileri görüşlülüğü
Küçümseyerek, "Aristoteles ve Pythagoras'ın düşüncesi ne kölelik önyargısı egemendi," diye yazdılar; halbuki Aristoteles şunu düşlüyordu: "Eğer her alet kendine özgü işlevini uyarılmadan veya kendiliğinden, Daidalos'un başyapıtlarının kendi kendilerine hareket ettikleri veya Vulcanus'un sacayaklarının kutsal işlerine kendiliklerinden koyuldukları gibi yerine getirebilseydi; örneğin dokumacıların mekikleri kendiliklerinden kumaş dokusaydı, ne atölye şefinin yar dımcıya ne de efendinin köleye ihtiyacı kalırdı."
Aristoteles'in düşü bizim gerçeğimiz oldu. Makinelerimiz ateşin soluğuyla, yorulmaz çelikten uzuvlarıyla, inanılmaz, tükenmez bir verimlilikle kutsal işlerini uysalca ve kendiliklerinden yerine getiriyorlar, ama Kapitalizm'in büyük filozoflarının düşüncesine ücretli işçilik, köleliklerin en beteri egemen olmaya devam ediyor. Makinenin insanlığın kurtarıcısı olduğunu, insanı sordidae artes'ten ve ücretli işten kur- taracak, ona boş vakit ve özgürlük verecek Tanrı olduğunu hâlâ anlamıyorlar.
Sayfa 42Kitabı okudu
İyi bir işçi tığla dakikada ancak beş ilmek atar, bazı döngüsel dokuma makineleri ise aynı sürede otuz bin ilmek atıyor. Yani makinenin çalıştığı her dakika işçinin yüz saatlik çalışmasına bedel ya da makinenin çalıştığı her dakika işçiye on günlük dinlenme süresi kazandırıyor. Dokuma sanayisi için geçerli olan bu durum, modern makinelerle yenilenmiş her sanayi kolu için de az çok geçerlidir. Ama biz ne görüyoruz? makine kusursuzlaştıkça ve el emeğine sürekli artan bir hız ve kesinlikle üstünlük sağladıkça işçi de kendi dinlenme süresini o ölçüde uzatacağı yerde makineyle rekabete girişmek istercesine misliyle çabalıyor. Ah, saçma ve ölümcül bir yarış bu!
Sayfa 29 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
En çok tiksindikleri şey, tarım işleridir; tarım işinde çalışmamak için ellerinden gelen her şeyi yaparlar. Nitekim tarım, insanlık tarihinde köle emeğinin ilk tezahürüdür.