Blue
@thelandofblue
84 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Savaş işte böyle merhametsiz bir şey. Çocukların parmaklarına kadar parçalıyor" dedi kâtip.
Derin bir nefes alıp sessiz kaldım. Savaş; o kanlı, büyük, uzun süren çatışma hâlâ devam ediyordu demek. Uzak bir ülkede, koyun sürülerini, biçilmiş taze çimenleri önüne katıp götüren bir sel gibiydi savaş, asla bizim köyümüze ulaşamayacağını sandığımız. Ama işte elimi ve parmaklarımı paramparça etmeye gelmişti savaş, babamı kanıyla sarhoş edip ona baltayı savurtmuştu.
Sayfa 64Kitabı okudu
224 syf.
·
Puan vermedi
·
4 saatte okudu
Okur Takip Önerileri
O gün, olaylar olmadan önce kemiklerinin derinlerinde hissettiği o eski günler gibiydi. O günler geçmişte kalmıştı ama son zamanlarda Alzheimer, daha fazlasını çalmıştı, hayatının zaman çizgisi bir akordiyon gibi olmuştu; kendiliğinden katlanıyor, bükülerek geçmişi bugüne yaklaştırıyor ve geçip giden yılları azaltıyordu."
Sayfa 98Kitabı okudu
"Bir köpeğin ağladığını hiç duydun mu, Steve? Anlarsın ya, öyle yüksek sesle ulur ki, tahammül edemezsin? " Başıyla onayladı.
" Bence, açlık başlarına vurduğu için öyle uluyorlar ve benim her gün içimde hissettiğim şey bu. Bir şey olmak için çok açım, biri olmak için. Beni duyuyor musun?" Duyuyordu. "Asla eyvallah etmeyeceğim. Ne sana. Ne de başkasına." Bitirmiştim. "Ben açım, Steve."
Sayfa 138Kitabı okudu
" Bir biçimde, yakınlarda bir yerde, ruhumun sesini duyabiliyordum. Bana ne söylemem, ne yapmam gerektiğini anlatıyordu ama onu anlayamıyordum. Çevremdeki sessizlik çok güçlüydü. Bir an elimi tutan parmaklarını biraz daha sıktığını anlayana kadar, beni boğdu. "
Sayfa 84Kitabı okudu
Bahçe kapısında ağabeyimi durduruyorum.
Soruyorum: "Boks bitince ne yapacaksın?"
Düşünmeden cevap veriyor: "Hayatın peşinden koşup onu yakalayacağım."
Sayfa 176Kitabı okudu
"Hayat yine akıyordu. Hissedebiliyordum. Neredeyse güldüğünü duyabiliyor ve tadını alabiliyordum. Yakındı. İzliyor ve alay ediyordu. Ablamın arka bahçemizde kan kaybedişini izlerken soğuk, çok soğuktu."
Sayfa 107Kitabı okudu
" Sayfalar ve kelimeler benim dünyam; gözlerinizin önünde ve parmaklarınızın altında uzanıyorlar. Yüzünüzün bana baktığını belli belirsiz görüyorum ve ben de size bakıyorum. Gözlerimi görüyor musunuz? "
Sayfa 158Kitabı okudu
"Şiddet iz bırakır, sabunla ve çamaşır suyuyla silinemeyecek psişik bir leke bırakır."
Sayfa 108Kitabı okudu
