“İnsanlar hiçbir yoldan gitmezler, ne hayat ne de ölüm yolundan. Bu yüzden fırtınadaki saman tanesi gibi başıboşturlar. Talmud’da şöyle der: “Tanrı dünyayı yaratmadan önce, varlıklara bir ayna tuttu; aynada onlar varoluşun ruhani ıstıraplarını ve bunu takip eden hazları gördüler. O an bazıları ıstırapları kabul ettiler. Diğerleri ise direndiler ve Tanrı bunları yaşayanların kitabından sildi.”