Tuhaflık bir eksiklik değil, fazlalıktı; sıradan insanların sahip olduğu şeylerden yoksun olan biz değildik, tuhaflıktan yoksun olan onlardı. Bizler eksik değil, fazlaydık.
Sayfa 212Kitabı okudu
''Tuhaflık bir kusur değildir, tam tersi, bazen kadınlara cazip gelir.''
Ben yalnızca yürürken düşünebilirim. Durduğumda düşüncelerim de durur; benim kafam bacaklarımla hareket eder.
Jean-Jacques Rousseau, İtiraflar
Ne yazık ki, bir şehrin şekli şemaili
Bir insanın kalbinden çok daha hızlı değişir.
Baudelaire, "Kuğu"
Şehrin sokaklarında geceleri gezmek Mevlut'a kendi kafasının içinde geziniyormuş duygusu veriyordu. Bu yüzden duvarlarla, reklamlarla, gölgelerle, karanlıkta seçemediği tuhaf ve esrarlı şeylerle konuşmak kendi kendine konuşmak gibi geliyordu ona.
Sayfa 462Kitabı okudu
Mevlut kafasının içerisindeki ışık ile karanlığın şehrin gece manzarasına benzediğini hissetti. Belki de bu yüzden, getirdiği para ne olursa olsun, kırk yıldır geceleri şehrin sokaklarına boza satmak için çıkıyordu.
Sayfa 462Kitabı okudu
Kalbin niyeti ile dilin niyeti arasındaki köprü KISMET idi elbette: İnsan bir şeye niyet edebilir, başka bir şeyi dile getirebilir, kısmeti bu ikisini birleştirebilir.
Sayfa 391Kitabı okudu
Hiç dert etme, bir gün o da olur," der ve "Kalbini temiz tutarsan zaten her istediğin sonunda olur."
Sayfa 343Kitabı okudu
Dünyada dert ettiği şeyler de kendi kafasının bir tuhaflığından ibaretti.
Sayfa 225Kitabı okudu
Kafamda bir tuhaflık var," dedi Mevlut. "Ne yapsam bu alemde yapayalnız hissediyorum kendimi."
Sayfa 192Kitabı okudu
Çünkü toplumların hayatını belirleyen önemli şeyler insanların birbirlerine benzeyen yanlarından değil benzemeyen yanlarından çıkıyordu.
Sayfa 102Kitabı okudu
İnsan şehirde kalabalık içinde yalnız olabilirdi ve şehri şehir yapan şey de zaten kalabalık içinde insanın kafasındaki tuhafı saklayabilme imkânıydı.
Sayfa 98Kitabı okudu
Niyetinin ne olduğunu göstermeden KISMET'inin ne olduğunu bilemezsin..
Sayfa 83Kitabı okudu
İyi bir eğitim, zenginle fakirin farkını ortadan kaldırır!
Sayfa 72Kitabı okudu
Kafamda bir tuhaflık vardı,
İçimde de ne o zamana
Ne de o mekâna aitmişim duygusu.