Hanife Kaya tekrar paylaştı.
İnsan acısından utanır mı
Döktüğüm yaşlarla zehirleniyorum.
Sayfa 17 - Kırmızı Kedi 2016Kitabı okudu
Bir kitap okudu
163 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Hanife Kaya tekrar paylaştı.
Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?
Sayfa 52
Hanife Kaya tekrar paylaştı.
Ölmüş olan biri artık hiçbir şey istemez, sevilmeyi de, kendisine acınmasını da, teselli edilmeyi de istemez.
Hanife Kaya tekrar paylaştı.
"Çocuklara işkence yapılan bu dünyayı sevmeyi, ölünceye kadar reddedeceğim."
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Tek bir an tereddüt etmeden beni öylece arkasında bırakarak gitti. Öyle bir gitti ki... Benim de içim gitti... Gözümden akan yaşları elimin tersiyle kurulayıp onun gittiği yönün tam tersinde yürümeye başladım. Nereye gideceğimi bilmeden... Balıktım ben. Nereye gidebilirdim ki... Okyanusum beni istemezken...
“Delirmemek için, senin aklına sığındım. Saklasana beni orada… Deliriyorum okyanus.”
"Ne yapıyorsun?" "Ağlıyorum.." Her ayın yirmi ikisinde olduğu gibi..
“Sen küçük kadınım, hastalığı sağlığı siktir et… Koşarken… Uçarken… Kaçarken… Ağlarken… Birlikte yok olup gitmeyi, kabul ediyor musun”
“Galiba.. Yalan söyledim."
1000Kitap'a katıldı.