"İnsanlar aptal.Neden bu kadar aptallar? İnsanoğlunun tasarımında bir algoritma var: sevgi ve sevilmek.Bunu izle ve mutlu ol.
Buna karşı savaşırsan mutlu olmazsın.O kadar basit ki anlaşılması zor."
Newyork Times Bestseller olup da bir de @nemesiskitap 'ın harika indirimleri birleşince (tabi ki adı ve kapağına ilk vurulduğumu söylemeden geçemeyeceğim ) alıp okuyayım dedim. 240 sayfalık hemencecik bitiyor. Konusuna gelince : uzun zamandır evli ve 11 yaşındaki oğulları ile birlikte yaşarken Samantha, eşi David tarafından terkedilir. Bu terkedilmenin ardından yaşadığı bunalımı şimdiki zaman kipleri ve birinci ağızdan fazlaca detayli bir anlatımla yazılmış maalesef bana göre sıkıcı bir roman. Sonuna doğru yeni başlangıçlar ile klişeleri yaşatıyor yazar. Empati açısından duyguları gerçekten hissettiren ama dedigim gibi pek iç açıcı olmayan bir okuma keyfi verdi. On üzerinden puan vermek gerekirse benim puanım 6 olur sanırım.
Kanser bir kadının hayatını tüm yönleriyle ve bütün çıplaklığıyla gözler önüne seren ve empati kurmayı sağlayan bir roman. O kadar sağlam bir kalem ki okurken hastalığın verdiği zihinsel ağırlıkların aynısını yaşıyoruz neredeyse. Kanser hastası benmişim gibi. 4 - 5 yıl önce okumuştum kitabı görünce inceleme yazmak istedim . Öyle ki zihnimde iyice yer edinmiş bir roman. Aklıma geldikçe zihnimde tatsız bir yer edindiğini görüyorum. Rahatınızı kaçıracak türden.
Bütün hayatını kocasına adamış bir kadın .. Boşanmanın ardından kendiyle verdiği savaş.. Hayata yeniden başlama çabası.. Yazar Sam 'in duygularını gayet iyi dile getirmiş. Hayata yeniden başlamak isteyenlere tavsiye ederim.