Kristin Harmel Gönderileri
Kristin Harmel kitaplarını, Kristin Harmel sözleri ve alıntılarını, Kristin Harmel yazarlarını, Kristin Harmel yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Hiç kimse yalnız olmamalı."
Sayfa 392Kitabı okudu
Ama hayat, risk almak demek zaten. Aksi takdirde nasıl yaşayabilirsin ki?
Sayfa 389Kitabı okudu
Rose, doğum günlerinden hoşlanmazdı. Nasıl hoşlanabilirdi ki? Her biri, onu geçmişinden uzaklara, dünya sona ermeden önce yaşadığı hayattan uzaklara götürüyordu.
Sayfa 328Kitabı okudu
İyi şeyler beklemek incitiyordu, bunu öğrenmiştim.
Sayfa 298Kitabı okudu
İncindikçe önümüzdeki aşkı görmemiz ya da kalplerimizdeki aşkı kabul etmemiz, ona gerçekten inanmamız zorlaşıyor.
Sayfa 293Kitabı okudu
Hepimizin sahip olma şansımızın olduğu aşklar da vardır fakat çok azımız, bunu görecek kadar akıllıyızdır ve çok azımız bunu yakalayacak kadar cesuruzdur. Bu tür aşklar, bir hayatı değiştirebilecek türdendir.
Sayfa 293Kitabı okudu
Ağlamayacaktı. Ağlayamazdı. İçi çoktan ölmüştü ve ağlamak hayatta olmak demekti.
Sayfa 221Kitabı okudu
Köprünün tırabzanlarında, sevgililerin ilişkilerini mühürlemek için astıkları asma kilitlerin sıralandığını söylemişti. Romantik bir düşünceydi ama asma kilitler olsun ya da olmasın ilişkilerin, bütün kalbinle inansan bile geçici olduğunu biliyordum.
Sayfa 179Kitabı okudu
Beni önemseyen, bana yardım eden insanlara alışkın değildim.
Sayfa 166Kitabı okudu
Şimdi, kendi alacakaranlığı etrafını sararken, unutmayı bu kadar çok denediği için hata yaptığını, geçmişin aslında kim olduğunun anahtarı olduğunu biliyordu. Ama artık çok geçti. Her şeyi, ardındaki korkunç, güzel geçmişte bırakmıştı.
Sayfa 164Kitabı okudu
Yıllar boyunca sahte mutluluklar üzerine bir yetenek geliştirmişti. Bu sahip olunan en kötü yetenek olmalı, diye düşündü.
Sayfa 162Kitabı okudu
Daha sonraları, sevdiği ne kadar şey varsa nefret etmişti. Aşkın ve onurun, karanlık ve kaçınılmaz bir şeylere ne kadar çabuk dönüşebildiğini görüp şaşırmıştı.
Sayfa 159Kitabı okudu
Her şeyleri ellerinden alınırken oldukları insan olarak kalmaları çok zordu.
Sayfa 128Kitabı okudu
Bu benim, bir şeyler yanlış gittiğinde genel yaklaşımımdı, basit bir şekilde kafamı kuma gömerek fırtınanın geçmesini beklerdim. Bazen işe yarardı. Çoğu zaman da sadece gözlerim kumla dolardı.
Sayfa 113Kitabı okudu
Ama şimdi onu bulacak kimse kalmamıştı. Sonsuza kadar kaybolmuştu.
Sayfa 103Kitabı okudu