Stig Saeterbakken Gönderileri
Stig Saeterbakken kitaplarını, Stig Saeterbakken sözleri ve alıntılarını, Stig Saeterbakken yazarlarını, Stig Saeterbakken yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dünya benim içimde... içimde yaşayıp yok oluyor, diğerlerinin de içinde yaşayıp öldüğü gibi... İçimdekilerle, onların içindekiler arasında bir bağ kurmadan... Birbirimizden ayrı yaşıyoruz. Birisiyle hayatımızı paylaştığımızı kendimize ikna ediyoruz ama bu doğru değil, yalnız yaşıyoruz biz, yalnız yaşayan başkalarıyla çevriliyiz sadece. İçimdekilerin herhangi biri asla onların bir parçası olamayacak. Onların için de olanlar da benim bir parçam olmayacak.
Sayfa 211 - Skubinska Cesta 64Kitabı okudu
İz bırakmadan kaybolmak değil, hiçbir iz taşımadan varmak. Tüm bağlarını kopar ve bir yabancı olarak gel, yeni bir dünyanın münbit ışığında yeniden dirilmeyi umarak aşina olduğun her şeyin zincirlerini kır, tüm dertlerinden, seni kuşatan eden ve aşağı çeken her şeyden azade ol. Tazelenmiş, güçlenmiş ve rahatlamış...
Sayfa 161 - WeinachtstadtKitabı okudu
“Kendi canını almayı düşündüğünde dünyada bir başınasın.” dedi Caroline. “Gidecek bir yerin yok. Bu aslında kıyımı gerçekleştirmeden çok önce verilen bir karar. Bir gün bir şey oluyor ve sen de ölmeyi seçiyorsun. Bu kadarını anlayabiliyorum.”
Sayfa 160 - WeinachtstadtKitabı okudu
“Kırışıklarla ilgileniyorum.” dedi. “Sudaki ve tendeki kırışıklıklar. İkisi arasındaki benzerlikler. Su kaybolur ve yüzler de öyle... Önce kırışırlar, sonra gözden kaybolurlar.”
Sayfa 145 - WeinachtstadtKitabı okudu
Umudun toza dönüştüğü yeri görmek istiyorum.
Sayfa 129 - WeinachtstadtKitabı okudu
Fakat talihsizlik her şekilde vuruyorsa ve bildiğimiz tek şey karanlık bir son ise hayatımızın tamamına hakim olmasını umduğumuz ihtiyatlılığın ne anlamı kalıyordu ki?... Kendimizi ve sevdiklerimizi korumak için ortaya koyduğumuz ve gururlandığımız tüm çaba, tıpkı bir yırtıcının pusuda avını beklemesi gibi, yazgı birden saldırana kadar geçerliydi.
Sayfa 121 - WeinachtsadtKitabı okudu
Boğulmamıştım. Fakat pek yaşıyor da sayılmazdım. Arada bir yerdeydim.
Sayfa 97 - MakineKitabı okudu
Oturduğum yerden tavana diktim gözlerimi. Daha önce orada olduğunu bildiğim fotoğraflar, posterler gitmişti. Ama oraya keçeli kalemle ve büyük harflerle bir slogan yazılmıştı: YARIN UYANMAK İSTEMİYORUM.
Sayfa 14 - Kahrolası PisliklerKitabı okudu
Sevgi, sıradan olanı değerli bir iş birliğine dönüştürüyordu, bu her fırtınaya dayanacak kadar sağlam bir şeydi.
Sayfa 95Kitabı okudu