Ebubekir Subaşı İletileri
Ebubekir Subaşı iletilerini, Ebubekir Subaşı okur görüşlerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kişi servet ve makam hızıyla fezalara yükseldikçe yeryüzü kendisine maden, servet ve erzakla dolu ambar gibi görünür, artık kimsenin feryadını duymaz.
Ebubekir Subaşı
Tarihteki devlet adamlarının hangi baskı ve korkular altındayken icraatta bulunduklarını yeterince bilmeden değerlendirmek insaflı ve adil olamaz.
Ebubekir Subaşı
Vatan üzerinde şuursuzca yaşayan onu hak etmemiş bir emanetçidir. Zira aziz bir toprakta azim ve kararlılıkla yaşamayan oranın gerçek sahibi olamaz.
Ebubekir Subaşı
Kusursuz dost olmayacağına göre muhabbeti ona rağmen yürütmek gerekir. Aradaki mesafeyi de onu bozmayacak şekilde bir saat gibi ayarlamak lâzımdır.
Ebubekir Subaşı
"Ashabım gökteki yıldızlar gibidir. Hangisine uyarsanız uyun, Allah'ın sevgisine kavuşursunuz." 
İmanın Sancağı Mus'ab Bin Umeyr
Aynı vatanı paylaşanların bir kısmı köle ise diğer bir kısmı hür olamaz. Ancak müşterek düşman onları birbirine düşürmek için aralarında tercihte bulunur.
Ebubekir Subaşı
.....bir Osmanlı esîrine onu sorduğunda şu cevâbı almıştı:
"Prenses, sizin bana sorduğunuz Hayreddin Paşa,
bizim aramızda Allâh'ın iyi kullarından biri olarak tanınır. Denizlerde dillere destan gazâları vardır. Bu hususta kendisi hakkında aklı hayâli durduracak menkîbeler anlatılmaktadır. Zaten o şahsî ihtirasları peşinde koşan biri olsaydı, leventler onu yalnız bırakırlardı. Barbaroslar batıdaki mânâsıyla küple dolusu şarap içip , câriyelerle günlerini gün eden korsanlar olsalardı, adamlarından hiçkimse onlara itaat etmez ve eşsiz kahramanlıkları
bir sarhoşun boş, kısa ve kanlı cesâret mâcerâlarını geçemezdi. Ona kuvvet ve cesâret veren başka şeyler vardır. Değil sâdece kendisi, leventleri ve arkadaşları da hep cihad erbâbı dürüst kimselerdir. (290)
Denizlerin Fatihi
Kâbe-i Muazzam, Makam-ı İbrahim, Hıcr-i İsmail:
.. Dünyaya nice ateşin hatıralar bırakarak göçen meşhur ana oğul işte, burada yan yana yatıyordu.(Hz. İsmail ve Hacer anamız) İmanın Sancağı Mus'ab Bin Umeyr
SOYADI ZENGİN KENDİSİ FAKİR YİĞİDİN AZİZ HATIRASINA...
Üniversitede bir arkadaşımız vardı; soyadı Zengin olsa da ne yazık ki bu cepte değildi... Bununla beraber o son derece mert, zeki, alicenap ve gözü tok bir kişiliğe sahipti. Maddeten zor durumda, evli ve çoluk çocuk sahibi olmasına rağmen, bu zafiyetini kimseye belli etmek istemiyordu. Samimi olduktan sonra: “Ağabey, hazır bir köyde imam olmuştun, çoluk çocuğa da karışmıştın; ne demeye geldin de bizim gibi buralarda sürünüyorsun?” diye sordum.
Anlattı: “İmam olduğum köyde biri vefat etti; gasil, tekfin, telkin derken birkaç gün sonra ölü evinden birçok hediyeler geldi, adetmiş. Pek oralı olmamıştım; yedik, içtik kullandık... Birkaç gün sonra içimden şunlar geçti: “Kocaman köy, şu günlerde ölen biri olmayacak mı ki birşeyler daha gelsin!” Birdenbire: “Ben menfaat için bir kimsenin ölümünü bekleyecek kadar alçalmış mıyım!” dedim ve hemen işi bıraktım ve şimdi buradayız...”
Ona olan muhabbetim bir kaç kat daha atmıştı, okulu kıt-kanaat bitirdi. Ondaki yüksek şahsiyet ve parlak zekânın herkes farkındaydı ama bir partisi, cemaati, vakfı veya bir dayısı yoktu. Şimdi nerelerdedir bilmiyorum ama onun aziz hatırası önünde hürmetle eğiliyorum...
Ebubekir Subaşı