Nikos Kazancakis Gönderileri
Nikos Kazancakis kitaplarını, Nikos Kazancakis sözleri ve alıntılarını, Nikos Kazancakis yazarlarını, Nikos Kazancakis yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Bütün hayat, tüy gibi hafiftir, büyülü anlarda.
Sayfa 49 - PatronKitabı okuyor
İnsan
“İnsan doğduğu andan beri içi kurtlarla doludur ama , biz görmeyiz; kokuşmaya başladığımızı gördüler mi, peynirinkiler gibi bembeyaz olan kurtlar,deliklerinden çıkmaya başlar!”
Sayfa 300 - CanKitabı okudu
Kendini kurtarmanın tek yolu başkalarını kurtarmak için çabalamaktır.
Sayfa 17Kitabı okuyor
İnsanın, bıçakla keser gibi, kendisi için doğal bir iklim olan ıssızlıkta yine yapayalnız kalması daha iyi.
Sayfa 17Kitabı okuyor
İnsanın, sevdiği insanlardan geç ayrılması zehirdir!
Sayfa 17Kitabı okuyor
İnsanın yüreği, kesinlikle içi kanla dolu, üstü kapalı bir çukurdur ve açıldığı zaman hep, çevremizde toplanıp havayı karartan, avutulması olanaksız bütün susamış gölgeler, içip canlanmak için ona koşarlar. Yüreğimizin kanını içmek için koşarlar, çünkü başka bir canlanma yolu olmadığını bilirler.
Sayfa 14Kitabı okuyor
"Bir zorba özgür ve gururlu olanlara nasıl hükmedebilir, eğer onların kendi özgürlüklerinde bir zorbalık, kendi gururlarında bir utanç yoksa.
Er geç bir gün gelecek,
Zorba insan devrilecek.
Neydi dünyanın anlamı? Şaşkındım. Amaç neydi? Erişebilmek için ne yapabilirdik? Zorba'ya bakılırsa insanın da doğanın da amacı sevinçler yaratmaktı. Kimileri bunu "ruh yaratmak" olarak diye belirtiyorlar. Sonuçta aynı şeyler bunlar. İyi ama, neden? Ne adına? Beden çözülüp dağılınca "ruh" diyebileceğimiz bir şey kalacak mı geriye? Yoksa ölümsüzlük baharına duyduğumuz o sönmeyen özlemimiz mi gerçek olan? Hangisi doğru? Ölümsüz oluşumuz mu, yoksa o kısacık yaşamımız boyunca ölümsüz birtakım şeylerin buyruğunda kalışımız mı?
İnsanın ölüm yokmuş gibi hareket etmesiyle, aklında her an ölüm olduğu halde hareket etmesi belki aynı şeydi...