Yolunu yitirdiğini, şaşırdığını hissettiğin zaman ağaçları düşün, onların büyüme biçimini anımsa. Unutma ki, yaprağı gür ama kökü zayıf bir ağaç ilk güçlü rüzgârda devrilir.
Rousseau’nun, “İnsan doğuştan iyidir,” biçimindeki yanılgısını saf ruhlara, insanoğlunun gerçek doğasının yüzüne bakmak zorunda hiç kalmamış olanlara bırakıyorum.
Hiçbir şeye tutunma.
Hiçbir şey arzulama.
Hiçbir şey bekleme.
Hiç olmayı bil.
Bu bilince varma umudu içinde, çilecilikle ilgili kaç kitap okumak, kaç inzivaya çekilmek, mürşidin çaldığı kaç gonga uymak gerekirdi kim bilir.
Yaz gecelerinde güve kelebekleri lambaların çevresinde telaşla kanat çırpar; karanlık için yaratılmış bu böcekler beklenmedik ve şiddetli bir ışık karşısında uçuş yönlerini bütünüyle yitirirler.