Edebiyat mı büyük hayat mı? Güzel soru. Ancak hayat olmasa edebiyat olabilir miydi? Ben cevabına katilamayacagim. Hayattaki bir mutlu 'an'ı, tüm kitaplara yeğlerim.
Hayat olmasa elbette edebiyat da olmazdı. Buradaki kastım biraz farklı. Yani hayatta çaresiz kaldığımız pek çok noktayı edebiyat tamamlıyor veya yansıtıyor bir ayna gibi. Daha da konuşulabilir üzerine uzun bir konu.
Yanılmıyorsam Tübitak idi. Liseli gençler bir proje kapsamında anket yapıyor. Kitap okumak için mi yalnız kalırsınız, yalnız kalınca mı okursunuz? Gibilerinden. Sonuç olarak kitap okumanın insanı yalnızlaştırdığı, insanlardan uzaklaşma isteği uyandırdığı kararına variyorlar. Oysa okuduklarımız bizde daha farklı bakış açıları oluşturmuyorsa, bizi daha guleryuzlu yapmıyorsa.. ne bileyim. Ben pragmatist bir anlayış benimsiyorum. Edebiyatı da yaşamımıza iyi yansıması olduğu takdirde kabul ediyorum. Aslında sen de. Yaşamda bulamadığın o mutlu anı o sırada kitapta bulabiliyorsun. Bu yüzden okuyoruz. Yine kendimiz için.
Güzel anlattın evet hepsi de önemli tespitler ve bunlara yenileri de eklenebilir :)
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.