Çok güzel bir yazı olmuş elinize sağlık :) ben Fareler ve İnsanları okuduğumda orta okuldaydım, eve gelen misafir hediye etmişti. Ama hala aklımda okurken ağladığım yerler... Yazınızı okudukça tekrar hatırladım. Şuan İnci'yi okuyorum Steinbeck'in... Benzer duyguları hissediyorum. Ama bu sefer içimde dinmeyen bir öfke var üzüntünün yanında. Aynı şeyi sorguluyorum okudukça: 'insan'ı...
'İnsan yüreği kadar yer kaplar'... Ne güzel demiş Yaşar Kemal. Ama ben ümitsizim biraz. İnsan bu dünyada parası ve gücü kadar yer kaplıyor sanki şu sıralar...
Beğenmenize çok sevindim, güzel yorumunuz için ben teşekkür ederim :) Ben de okurken özellikle en sonunda ağlamamak için kendimi zor tutmuştum gerçekten :( Her ne kadar günümüzün somut örnekleri, gözlerimiz önünde duran gerçekler acı da olsa ben inanıyorum yine de yüreğin daha da önemli olduğunu düşünen biz gibi insanlar da var hâlâ. Umudumuzu yitirmeyelim her şeye, herkese rağmen. Bir gün daha güzel bir dünya, paradan ziyade insanlığın öne çıktığı zamanları görmek ümidiyle inşaAllah :))
Haklısınız çok ihtiyacımız var o zamanlara... O günleri görmeye umudumuzun yetmesi dileğiyle :)
Kesinlikle 😊🌼
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.