Oyunlarla yaşayanlar bugün bitti, sırada bu kitap var. Yarım kalmış dediniz ama yine de okumak istiyorum. Okumadığım için doğal olarak içeriğini tam olarak bilmiyorum ama yazdıklarınızdan yola çıkarak kitabın yarım kalmasının ötesinde bana göre bahsettiği konu itibariyle güncelliğini koruduğunu ve yaşadığını görmek mümkün.
Bir diğer konu "ölüm varsa sanatkârın ve onun ürettiği sanat eserinin sonsuzluğundan söz edilebilir mi?" Ölüm varsa gerisi boştur deyip atmak kolaya kaçmak olur bence. Tabii ki ölüm bütün her şeyin ötesinde ama bu sanatçılar hayatlarını kaybetmiş olsalar da bana göre eserleriyle hala yaşıyorlar.
"Zira Eylembilim “Geleceği Elinden Alınan Adam” ın son çırpınışları, onun ağır bir hastalıkla pençeleşmesine rağmen “Ben Buradayım” deme şekli…" burası da çok güzeldi.
Emeğinize sağlık. İncelemelerinizle beraber Oğuz Atay okumaktan çekinen okurlar da cesaretlenecek bence.
Cok teşekkür ederim öncelikle. Ölüm varsa diye başlayan bölümde kastettiğim tam olarak şuydu: "Sanatkar öldükten sonra artık başka sanat eseri vücuda getiremez." Oguz Atay'ın başka roman yazamamasi ya da romanının yarim kalması gibi. Yoksa sanatkar tabii ki eserleriyle yaşar, yaşamaya devam eder. Yarim kalsa da okunması gereken bir roman Eylembilim. Böyle bir tanıtım yazısıyla buna vesile olabilirsem ne mutlu bana.
Sorduğunuz iyi oldu, yanlış anlaşılmasın o ifadem. Teşekkür ederim.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.