Bu tahlil, daha iyisi yazılana kadar en iyisi olma hakkını elinde bulunduruyor. O kadar ince işlenmiş cümleler ve o cümlelerin ardında da o kadar iyi bir kafa var ki! <Çok kitap okumak değil, okudukları üzerinde iyi düşünebilmek hünerdir> cümlesinin vücut bulmuş hâlisin Sümeyra.
"Umursamaktan feragat ederek yadırganmamaya erişebilmiş bir adam. Bu mertebeye ulaşabilmenin yegane yolu, akıldan ve gerçeklikten azade olabilmektir belki de." ➡️ Çoğunluğun dünya hırsıyla ihtirasları içinde gama kedere düştüğü bu hayatta, aklı gitmiş gibi davranmak herkesin tercih edebileceği bir davranış türü değil. Zaten aslolan kişinin ne şekilde olursa olsun, yeter ki kimseye zararı olmadan kendi mutluluğunu keşfetmesi değil midir?
"Kahramanımıza diğer her şeyden el çektiren taş sevdası tutku mudur, yoksa bir takıntı mıdır? İnsanlarda veya başka uğraşlarda bulamadığı neyi veriyordu taşlar ona, hangi teselliyi? Sükutu mu, koşulsuzluğu mu, yadırganmamayı yahut yargılanmamayı mı? İfadesizliğin timsali olan taşlar, ne ifade ediyordu onun için?" ➡️ Karakterimizin bir miktar obsesif olduğunu söyleyebilir miyiz? Bence kesinlikle söyleyebiliriz. :) Ama zaten bu kafadaki çoğu kişi, insanlarda bulamadığı mutluluğu taktığı konularda bulmuyor mu, buluyor.
"Safiri denize atıp sıradan(!) taşlarla bir tutarak değerin, atfedilen manadan ileri geldiğini gösteriyor bizlere ve en değerli olanın dahi bir sekimlik canının olduğunu." ➡️ İnsanlar da böyle değil mi? Kimilerinin bir sıkımlık, kimisinin de üstüne tek çiziklik canı var. Her birimiz Yaratan nezdinde kıymetli olmanın farkındalığı ve derdinde olsaydık, ölüp gittiğimizde de denizde kaybolan o safir gibi olmazdık. Hani herkes çok değerli ya...
Bizi zihninle buluşturduğun için çok mutlu oldum. Uzun zamandır okuduğum bir yazıdan bu kadar keyif almamıştım. İyi ki varsın.
Ben de aynı fikirdeydim Kübra Hocam hatta Zeynep'e de söylemiştim. Çok ince tespitlerle,çok yerinde eleştirilerle diğer incelemelerin bir tık önünde tutmuştum bu güzide incelemeyi. Sizin de aynı düşüncede olmanıza sevindim.:)
Şapka çıkarttırır, öyle yazmış maşallah. Sizinle aynı fikirde olmak ne hoş, Zeynep kardeşime de selamlar. 😊
Yorumunla onore ettin beni Kübra. Söylenen sözlerden ziyade söyleyenin kim olduğu daha çok çekmiştir ilgimi daima. Bazı müstesna okurlar vardır ki gelse de zenginliğiyle değer katsa diye umar insan. Benim nezdimde bu minvalde bir okursun sen. Bu sebeple düşüncelerini oldukça önemsiyorum.
Hatırlarsan senin güzel incelemen vesilesiyle şöyle bir tanım türetmiştik: 'Delilik, mantığı yitirmek pahasına kendine iyi gelen meşgaleye yönelme cesareti gösterebilmektir.' Yorumun bir kere daha bu paydada birleştiriyor bizi sanırım. Ve bu sözlerin Kübra'nın lügatindeki karşılığı, 'Öyle herkesin harcı değil bu mertebeye ulaşmak!' :)
Ustamızı 'deli gibi'likten obsesifliğe terfi ettirdiğini yazarımız duymasın. Esasen ne şekilde tanıladığımızdan çok bu süreci besleyen kaynaklara yöneltiyor galiba bizleri yazar. Dahası, kendi olası obsesif örüntülerimizin kaynaklarını bulmamıza veya başkalarının obsesyonlarına kaynaklık etmekten imtina etmemize işaret ediyordur belki de. İncelemede de belirttiğim gibi özümüze doğru bir kazı çalışmasına teşvik ederek içgörü kazandırıyor bizlere Resul Bey. Derinlere dalıp da çıkamazsak kim ödeyecek bu vebali sorarım? :)
Bizler, 'Yaratılanı severiz, Yaratan'dan ötürü.' neslindeniz fakat yine bizler, değerimizin bu düsturdan ileri geldiğinden o kadar bîhaberiz ki.. Ne üzücüdür ki statü, mali zenginlik, sosyal maskeler gibi yüklendiğimiz sözde değerlerin bizi nasıl bir değersiźliğe ve değersizleştirmeye sürüklediğinin ayırdında bile değiliz..
Güzel yakıştırmaların ve sunduğun katkı için müteşekkirim, daha nicelerinde rastlaşmak ümidiyle. İyi ki varsın, sevgilerimle..
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.