Ben Şükrü Erbaş'ı bir türlü sevemedim. Hatta, amma da önyargılısın be moruk, diyenlerim dahi var. De ki tabu. Eğer bu tabu ise, ben tabularımı seviyorum arkadaş diyorum.
Zaten tabusuz bir hayatı kim yaşamak ister ki?
Benim de tabularım vardır birkaç tane de olsa. Hangimiz her şeyi her zaman doğru yaparız ki. Varsın bazı şeyleri de sevmeyiverelim. Lakin Şükrü Bey.. Benim için hakikaten ayrı bir yerde artık. Kendisiyle tam zamanında tanıştım. Belki daha evvel okusaydım yahut daha ilerde, bu kadar etkilenmezdim. Sahi senin sevdiğin şairler C.S. hariç kimler? :)
CS'yı severim. Ama en sevdiğim olmadı hiç.
Çok sevdiğim şiirlerden biri budur.
"Ne doğan güne hükmüm geçer,
Ne halden anlayan bulunur;
Ah aklımdan ölümüm geçer;
Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur.
Ve gönül Tanrısına der ki:
- Pervam yok verdiğin elemden;
Her mihnet kabulüm, yeter ki
Gün eksilmesin penceremden!"
Biri de bu,
"Merdüm-i dideme bilmem ne füsûn etti felek
Giryemi kıldı hûn eşkimi füzûn etti felek
Şîrler pençe-i kahrımdan olurken lerzân
Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek "
İkisi de çok değerli şiirler hakikaten. Ben de severim.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.