Bu tür cümlelerinde Tezer Özlü'nün tüm faturayı kitaplara kestiği düşünülebilir hatta kabullenilmez de olabilir fakat, tüm bu pasajların karamsar bir arayış içinde sürekli sorgulayan ve kendini bir şekilde yaşamın, çağın, kentin, insanların dışına itmiş manif depresif haldeki birinin kendine varmak için iç hesaplaşması olarak yazıldığını ve bunu yaparken bizi de o hiç tanımadığımız kendimize götürdüğünü söyleyebilirim. Tezer Özlü bu satırlardan çok daha fazlasını vadediyor. Kararınızı sorgulayın derim :)
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.