Kırsal kesimde çok uzun süre yaşamış biri olarak şunu söyleyebilirim: değişime kapalı, farklı olan hiçbir şeye tahammülleri olmayan ve evet her şeyde kusur arayan insanlar. Ne yapsan yaranamazsın çünkü herkese ve her şeye karışma hakkına sahip olduklarını düşünüyorlar. Kendini geliştiren, yetiştiren insan onlar için tehlike arz eder. Birçok seyi bilmezler fakat bilmek de istemezler. İyi bir şey yaparsanız dedikonuz yapılır, kötü bir şey yapsanız yine dedikodunuz yapılır. Hep bir kıskançlık vardır. Fakat az bir kesimi dışarıda tutarsak ülkemizde genel sosyolojik yapı da böyledir zaten. Zira kırsaldan kente göçenler değişimi bir tehlike olarak gördüklerinden oraya ayak uydurmak yerine zihniyetlerini ve yaşam biçimlerini de yanlarında götürürler.