Okunsun diye verdiğim, okundu mu bilmediğim ve bana geri gelmeyen bir kitap. Görünce yine acıdı içim.
Tahmin edebiliyorum ne derece bir acı olduğunu, onun için tek bir kuralım vardır o da kimseye kitap vermemek. Kitabımı verip kötü olacağıma kitabımı vermeden kötü olurum benim için daha iyi.
Kendince belirlediğin sınır. :) Bizi iki yakada da kötü edenler utansın! :)
Utansınlar ya da umarım utanırlar.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.