Kitabi bugün bitirdim ben. Aslında benim takıldıgım kısım, sizin yukarda bahsettiğiniz korkunc suçları işleyen kişiler idamı haketmiyor mu yakınlarımıza karsi işlense yine de idama karşı cikar mıydık konusu değil. Bunun kararını vermek cok zor .Bu cezayi hakettiklerini içimizden hep söylüyoruz buraya kadar tamam benim icin asıl düşündürücü kısım şu: idam cezasi uygulanırken bunu izlemekten cok büyük zevk duyan bir toplum var ne kadar büyük ve korkutucu bir nefretle sevinc çığlıkları atiyorlar bu noktada dedim ki peki bu idam kime yaradı şimdi aksine toplumu vahşi ve acımasız bir intikam duygusuyla bir insani ölürken izlemekten zevk duyacak hale getirmiyor mu? Cok fazla değil mi bu yani, bir insanın ölümünden bu kadar zevk duymak insanlıktan cok uzak değil mi? Birilerine hakettigini düşündüğümüz cezayi verirken aslında toplumca merhametimizi kaybetmiyor muyuz? adi bir sucluya neden merhamet edelim ki diyebilirsiniz ama bu vahsi nefret zamanla icimizdeki iyi duyguları da köreltmez mi ya ölümünden zevk duyduğumuz kişi suçsuzsa ya da bir iftiraya uğramışsa bu cok korkunç bir sey olmaz mi?
Düşünce tarzınız çok doğru, ağzınıza sağlık.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.