Ben asıl o acıyı bile duymayacak bir nesil gelmesinden korkuyorum. Düşünsenize bizim çağımızın bile ne kadarı ülkeyi, milleti, dili dert ediyor. Öyle bir tünelden geçiyoruz ki sonu beni ciddi anlamda ürkütüyor. İnşallah bizleri utandıracak bir nesil yetişir.
Korkmakta haklıyız ama; ocaklarda tertemiz gençleri, ellerinde kitaplarla gözleri alev alev gördükçe korkuya yer olmadığına dair inancım artıyor. Belki azız ama en kuvvetli silahlarla mücehhez durumdayız. Fikrin, İmanın, inanmışlığın, birlik beraberliğin olduğu yerde mağlubiyete yer yoktur.
"Batmayacağına inanarak suya bas, yürür gidersin. Mucize yürüyebilmen değil, inanabilmendir." diyordu Seyyid Ahmet Arvasî Hoca. Biz inanıyoruz !
Amenna..! Bu inanmışlık oldukça doğacak günlere daha umutlu bakmak üstümüze farz...
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.