Bir arkadaşın tavsiyesiyle Kör Baykuş ve Uyuyan Adam’ı peş peşe okuma fırsatı yakaladım. Yalnızlık teması var ikisinde de... ama çok başkalar sanki. İki kitap da yazarların iç dünyasını yansıtan birer otobiyografi gibi ama Kör Baykuşta derin bir acizlik ve bu acizliğin getirdiği yalnızlığı hissettim. Bu kitaptaki yalnızlığın ve yazarın içine düştüğün boşluğun sebebi ise bambaşka geldi bana. Birbirlerine çok benzer görünen ama bambaşka evrenlere açılan iki kitap oldular benim için...
Bana yaşattığı kasvet açısından değerlendirdim ben benzerliği. Yoksa çok farklı kitaplar evet.
Ben Kör Baykuş'tan ziyade 
Hasan Ali Toptaş'ın 
Yalnızlıklar kitabına daha çok benzettim. Ama bana göre hem Kör Baykuş hem de Yalnızlıklar Uyuyan Adam'dan daha iyiydi.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.