Ardımda, kentin içinde, geniş ve dümdüz yollarda, lambaların soğuk aydınlığında, yaman bir toplumsal olay can çekişiyordu, pazar gününün bitişiydi bu.
Jean paul sartre-Bulantı
Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde, daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,
Çok az şeyi Ciddiyetle yapardım.
Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doğuşu izler,
Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.
Görmediğim bir çok yere giderdim. Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.
Farkında mısınız bilmem.
Yaşam budur zaten.
Anlar, sadece anlar.
Siz de anı yaşayın.
Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan, Gitmeyen insanlardandım ben. Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.
Eğer yeniden başlayabilseydim,
İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.
Ama işte 85'indeyim ve biliyorum... ÖLÜYORUM...
mübalağa olmasın ama uzun zamandır hiçbir şey beni mutlu etmiyor. belki yeniden başlamayı beceremiyorum ya da ancak yaşadığım hayat ve zamanın dışında bir yerde mutlu olacağıma inanıyorum. insan nerede değilse orada mutludur denir. hissettiğim en güçlü duygu sürüklenmek.ahmed arif'in dediği gibi ''belki de kırgınlığım kendime.'' olmak istemediğim biçimde kendimi görmenin, buna razı gelmeyip ancak değiştirecek gücü bulamamanın insanı nasıl kamburlaştırdığını anlatamam. hal böyleyken içimden geçenlerle örtüşen bir hayatın yoksunluğu değişmiyor.yaşamda bir anlam bulmadan da sevebilen insanlara gıpta ediyor ve uyuyarak teselli bulmayı düşünüyorum.
"Ama elbette ki yalnız bir ağaç, birkaç tane ağaçtan daha ağaçtır." "Her şey değişir, söz vermek bunu durduramaz. Kimse bir ağaçtan, bahar bitince çiçeklerini korumasını bekleyemez. Çünkü sonunda çiçekler meyveye dönüşür."