Bir adamın kaderinin sadece dört tüp koyu renk, 0 Rh pozitif sıvıyla belirlenecek olması birdenbire çok içler acısı gelmişti ona. Babası o anda ne hissediyordu acaba? Mağlubiyet? Önceden çizilmiş bir kaderin sonuna yaklaştığını; bunun yaşamının doğal sonucu olduğunu, insanların ona iğneler batıracağı ve laboratuvarların steril kokusunun hüküm sürdüğü bir dünyada yaşayacağı bir aşamaya geldiğini kabul etmeye hazır mıydı?