Enbiya suresi otuzbeşinci ve Ankebut suresi elliyedinci ayetlerinde mealen, (Her canlı, ölümün tadını tadacakdır!) Bunun için, her insan ölecektir. Ölümden kurtuluş yoktur.
İhtilâl, âsi evlât gibidir. O bizim eserimizdir ama, bizim emrimizde değildir. Kendi kanunlarına göre yürür ve bizi tökezletebilir.
Hele ihtilâlin ardından savaş ve yenilgi gelirse, bu yenilgi ihtilâlin ya sonu ya da soysuzlaşması olur.
Kelimelere gerek yoktu gözler varken.
"Hayatımın başlıca niteliği insanlar hakkında yanılmak ve gereksiz düşüncelere kapılmak galiba."
Ortama bak ortama..
Dünya, bu kadar renkli bir coşkunluğu kaç defa görmüştür bilmiyorum. Ama gerçek olan şudur ki, bu coşkunluk otuz üç yıldır uyuyan, uyuşturulan, zincire vurulmuş bir zinde kuvvetin birden şahlanışıdır. Türkiye, hele bütün Rumeli allı yeşilli bayraklara bürünmüştür. Bayraklardan yeryüzü görünmez.
Çözemediğim bir şeyler var hayatımda
Sualtı taşları gibi derinlerde sessizce bekleyen
Dirensem, daha ne kadar direnebilirim artık
Nereye kadar gidebilirim, gitsem?
Kendi sularınca boğulan bir denizim ben
Kendi taşlarınca zaptedilen bir kale.
++++111
Özleyip de vardığım her yerden ,hemen kaçsam diyorum
Ne aradığımı bilmiyor ne de bulduğumu
Bilmem neresinde yanıldım ben bu hayatın?
Yüreğimi kabartan o sevinç, şimdi sonsuz bir acı oldu ...
Aylardır önünde durduğum bu dipsiz uçurumun?
Kendi sularınca boğulan bir denizim ben
Kendi taşlarınca zaptedilen bir kale...