Benim Bayramım Desin
Hep sonradan...
Sonradan sonradan görmedir emekçi dediğin.
Kimi kalemiyle yazdıktan sonra,kimi de alın teri soğuduktan sonra,
Hep sonradan görmedir işçi dediğin
Yüreğiyle çalışır, Yüreğiyle sever memleketi işi aşı aşkı,
Alınteri kuruduktan sonra gelir emeğinin hakkı...
Tam alır mı emekçi işçi kardeşim sormasın bilmez kimse,
Gömülüyken geçmişe,birkaç satır aralığına,
Hakkını aldın mı kardeş diye sormasın,
Bir gün bile olsa yüzü gülerek bugün,
Benim bayramım desin,
Benim bayramım bugün...
**1mayısİşçiEmekçiBayramıKutluOlsun*
Kalemin Derdi
open.spotify.com/track/0xWB2vkNu...
Alişim
Kasnağından fırlayan kayışa
kaptırdın mı kolunu Alişim!
Daha dün öğle paydosundan önce
Zileli’nin gitti ayakları.
Yazıldı onun da raporu:
“İhmalden! ”
Gidenler gitti Alişim,
boş kaldı ceketin sağ kolu...
Hadi köyüne döndün diyelim,
tek elle sabanı kavrasan bile
sarı öküz gün görmüştür,
anlar işin içyüzünü!
Üzülme Alişim, sabana geçmezse hükmün
Ağanın davarlarına geçer...
Kim görecek kepenek altında eksiğini
kapılanırsın boğazı tokluğuna.
Varsın duvarda asılı kalsın bağlaman
beklesin mızrabını.
Sağ yanın yastık ister Alişim,
sol yanın sevdiğini.
Ama kızlar da, emektar sazın gibi,
çifte kol ister saracak!
Rıfat Ilgaz
Bi kahve ?!
Üzerimizde küresel kapitalizmin huzursuzluğu varken altında #1mayıs çalkantıları aristokrat vampir ile proleter yaşayan ölü arasında büyüyen makasta
işçi sütsüz dans ederken, bankacı kremasız dans ediyor..
Eşitlik mi diyordunuz o vampirin altında profesör, öğretmen, doktor, işçi, sanatçı, hepimiz esit düzeyde eziğiz artık..
Olası gözükenin ufkunu degistirmeye kimin cesareti var !?
Amann neyse banane..
yine de kutlu olsun 1mayıs işte..
Sütsüz ve kremasız kahve derken;
Lubitch' in Ninotchka filminde geçer;
başkarakter bir kafeteryaya girer ve kremasız kahve sipariş eder.
Garson şöyle karşılık verir: "Üzgünüm ama kremamız kalmadı. Size sütsüz kahve getirebilir miyim?"
Her iki durumda da müşteri sade kahve almış olur ama kahveye her seferinde başka bir yadsıma eşlik eder,
önce kremasız kahve ve sonra sütsüz kahve...
İslamcı şairlere uzağım, - istisnalar dizeler menşeili oluşup dağılabiliyor- rengim bellidir, dinim yoktur fakat, bazen nefis dizeler çıkmayor değil "karşı kıyıdan", sonuçta insanız hepimiz eziliyoruz ve mesela, Zarifoğlu, Aşka Dair adlı şiiri, hemen altta:
"Öyle sofralar gördüm ki
İnsan kasları vardı tabaklarda
O eğik gövdeler
OKUMUŞ BİR İŞÇİ SORUYOR
Yedi kapılı Teb şehrini kuran kim?
Kitaplar yalnız kralların adını yazar.
Yoksa kayaları taşıyan krallar mı?
Bir de Babil varmış, boyuna yıkılan, kim yapmış Babil'i her seferinde?
Yapı işçileri hangi evinde oturmuşlar altınlar içinde yüzen Lima'nın?
Ne oldular dersin duvarcılar Çin Seddi bitince?
Yüce
Zafer Temel (çocuk işçi)
Her sey görüldüğü gibi ağabey... Üstüm başım çalışmaktan darmaduman. Yalnızca bugün eve ekmek götüreyim bana yeter. Bugünü düşünüyorum, yarını değil. Bugün anam, babam, kardeşim doysun kâfi. Bazen sokakta beni dilenci sanıyorlar, para vermek istiyorlar kabul etmiyorum. Çalışıyorum diyorum, gülüyorlar. Evet, emeğime gülüyorlar. Yaşıtlarım parkta oynayıp, dondurma yerken ben uzaktan onlara bakıp sırtımda şu koca arabayı taşırken bana acıyarak bakıyorlar. Şimdi kalkıp para kazanmaya ihtiyacı olan çocuklara iş vermemelerini mi, açlığı mı, çocuk işçilere yapılan kötülükleri mi konuşayım yoksa senin Emek ve Dayanışma dediğin günü mü kutlayayım? Hepsi boş... Sadece biz çalışmak zorunda olan çocukları unutmasınlar yeter.
Yıkılma Sakın
Zorlu bir kış geçirdim, seninki gibi neftî
acıktım, bitlendim, bir yerlerim sancıdı
sökmedi ama hoyrat kuralları faşizmin
çünkü kalbim aşktan çatlayıp yarılırdı.
Her sabah çarpışarak çekilirdi karanlık alnacımdan
acılar bile duymadım kof yürekler önünde
beynim her sabah devrimcinin beyniydi
ayaklarım donukladı gelgelelim
sağlığın yerinde mi?
İsmet Özel
1 Mayıs İşçi Bayramı
"sokakta bahar varmış kış varmış bayram varmış /
varsa varmış bana ne? /
elim yüzüm basımevi boyası /
yanım yörem basımevi işçisi /
sırtlanın dişlerinden almağa çalışıyorum /
bir sokum ekmeğimi /
eskiden rotatiflerle satarlardı anamızı /
şimdi ofsetlerle kınalıyorlar /
en vurguncu gazeteyi en çok ekmeksizin elinde /
görmüyor muyum /
gömmüyor