Talebelerin bu durumdan rahatsızlık duy manın yanı sıra bilinçli olarak umursamaz davranmaları Hamsun'u çok etkilemiştir. Seyyah bu ruh halini şu cümlelerle özetlemeye çalış miştir: "Aniden başını kaldırıp bakışlarını yüzümüze dikiyor ve sanki kendi sesini bastırmaya çalışırmış gibi yüksek sesle okumaya devam ediyor. Uzaklardan gelip yanımızdan bize hiç temas etmeden geçen bu yakıcı bakışı asla unutmayacağım. Bizleri görmeden tekrar kita bina daldı. Haşmetli bir kral ve kraliçe bile olsaydık orada bulunu şumuz hiçbir şey ifade etmeyecekti ona"
Grelot'un Hristiyan bir Rum'dan işittiği, Müslümanların Ayasofya'ya verdikleri değeri anlatan şu ifadeleri oldukça manidardır: "Ah Evladım! Eğer atalarımız Ayasofya'ya Türkler kadar saygı gösterselerdi, bu kilisenin de, kentin de efendisi hâlâ biz olurduk"