İnsanlık, birbiriyle alakasız iki lanet kişilikle yaşamakla lanetlenmişti.Bilincin acı dolu rahminde bu birbirine zıt ikizler mütemadiyen birbiriyle mücadele etmeliydi. Peki bunları birbirinden nasıl ayırabilirdim?
Alışkanlık ve içgüdü çaresiz kalmadıkça doğa zekaya asla başvurmaz. Değişimin ve değişime gereksinimin olmadığı yerde akıl da yoktur.
Yorumum çok basit,yeterince de akla yatkındı...bütün yanlış teoriler gibi!
Okur Takip Önerileri
Herşeyi kolaylıkla yapabilmek bir hatadır. Daha az yetenekli bir adamı meşhur edebilecek şeyler zaman yolcusunun ellerinde birer hileydi sanki.
Bir kez kendini bulmuş olan insanın bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık.
Tanımadığım, kötücül bir haz beni ele geçirmişti ve artık hiçbir utanç duygusu ona teslim olmamı engelleyemiyordu.
Eskiden insanlarla ve güçle oynamıştı yalnızca, şimdi ise hiçbir oyuncağın ölüm kadar keyifli olmadığını farkediyordu.
Benim varlığımı hiçbir biçimde fark etmeyeceğin ihtimalini en karanlık ruh hallerimde bile göze almaya cesaret edememiştim.
Gelgelelim bir sanatçının doyum bulması, yapıtının başkaları tarafından beğenilmesi, alkışlanmasıyla olanaklıdır. Bunu yeni anlıyorum. Ben de zekam, kurnazlığımdan ötürü hayranlık toplamak isteyen bir zavallıyım.
Sonunda becerdi! Güneşe yakın uçmak isteyip kanatlarını yaktı, şimdide sebebini merak ediyor.
Gerçek gerçektir kıyamete kadar, soylu düşüncelerin eşlik ettiği kişiler asla yalnız değildir.
Ölmenin güzel tarafı bu; kaybedecek bir şeyin olmayınca,istediğin riske girebiliyorsun.
Sayfa 107
İnsanlık geleceğini yitirmişti, çünkü bir ırkın çocukları elinden alınırsa bütün tutkuları yok olur,hayatta kalma istekleri tükenirdi.
Her seven
Sevilenin boy aynasıdır.
Sevmek
Sevilenin o aynaya bakmasıdır.
Ölünceye kadar seni bekleyecekmiş
Sersem.
Ben seni beklerken ölmem ki..
Beklersem.