Sabahattin Ali. Kişiliği tartışılabilir, sevilmeyebilir lakin şu yazdıklarını da ben okudum, bitirdim ama beğenmiyorum diyen var mı? Sanmıyorum. Uzun zamandır ayrı kalmıştım kendisinden. Kürk Mantolu Madonna (02 Ocak 2017), Değirmen (13 Ocak 2017) ve Kuyucaklı Yusuf (12 Mart 2017) sonrası 3 yıldan fazla bir süre sonra Canım Aliye Ruhum Filiz kitabıyla da bir geri dönüş yapmak istedim.
Öncelikle baskının orijinal haline yani Osmanlıcasına da saygı duyularak hazırlandığını, bir sayfada Osmanlıca diğer sayfada Türkçesi şeklinde yayımlandığını gurur duyarak belirtiyorum. Eserlerin orijinaline saygı göstererek yayımlayan her şirket güzidedir benim için. Filiz Ali’nin yani kızının da katkılarını unutmamak lazım. Ve zaman ne kadar da hızlı geçmiş. Şu geçen 3 yıldan bahsetmiyorum. Kızı 87 yaşına gelmiş. Yıllar çok çabuk geçiyor ama farkında değiliz arkadaşlar, gerçekten değiliz. Bu zamanın akışı beni hem şaşırtıyor hem de üzüyor.
Sabahattin Ali’nin kişiliğini tanımamıza fırsat veren, onun hakkında yeniden düşündüren; aşk, evlilik, aile hayatını bizlere anlatan yani kısaca coşkulu bir aşık, sorumlu bir eş ve sevecen bir baba (önsözden çaldım he) olarak bizlere tanıtan güzel bir eser aslında.
Zaten oldukça çabuk bitiyor çünkü mektuplar çok uzun değil. Bazen eşie emir vaki konuşsa da (kilo al, kilo ver, şuraya git şunu getir bunu götür gibi) dönemin şartlarını da anladığımız bir yazı dizisi aslında. Ne diyelim? Keyifli okumalar, iyi geceler dilerim..
