Spoi içerir ⚘️
Bir gençlik ne ile coşkulu bir şekilde son bulur?
Umut ve beklenti ile..
Tüm gün bir kum denizine baktığınızı düşünün. Tek istediğiniz oradan gelecek herhangi bir işaret, bir kımıldama. Daha doğrusu bir savaş. Kim savaş ister değil mi? Teğmen iseniz bir de göreviniz Bastiani kalesi ise bir daha düşünün derim. Drogo da böyle bir yazgı ile karşı karşıya. Hatta onunla beraber kaleye yıllarını vermiş kişilerde. Ha bugün ha yarın derken tek tük hareketler olmuyor değil, hatta bazen elimizde dürbün bir kaç ay bekliyoruz. Olacak evet o savaş olacak, kuzeyden gelecekler ama ne zaman.
Ah Drogo sen beklerken biz de bekledik. Ve bir şeyi unuttuk. Zamanı. Bir de alışkanlıkları. Konfor alanımız dediğimiz dünyadan kopmanın artık ne kadar zor olduğunu.
Bir eylül sabahı genç idik ve olmasını çok istediğimiz savaş geldiğinde sayfalar aktı ölüm ile randevusu olan birine dönüştük. Kaybettik mi, hayır daha büyük bir savaşı verdik bana kalırsa.
“Muhakkak farklı bir şeyler olagelmeli, öyle bir şey ki insan: Artık sonuna gelmiş olsam bile beklemeye değmiş diyebilmeli”