Mohaç Meydan Savaşı (1526)
Korkunç göğüs göğüse savaşlar oldu, bu arada Sultan Süleyman bile bir keresinde zırhına çarpan oklarla mızraklardan dolayı ölüm tehlikesi atlattı. Fakat çok daha kuvvetli Türk topçularının özenle yönettiği manevra savaşın sonucunu tayin etti.
Mohaç Meydan Savaşı (1526)
Macaristan kralı başından aldığı yaraya rağmen kaçmaya çalışırken savaş meydanında öldü. Miğferindeki değerli taşlardan tanınan cesedi bir bataklıkta bulundu. Zırhının ağırlığının altında çökmüş ve düşen atının altında havasızlıktan boğulmuştu.
Mohaç Meydan Savaşı (1526)
Sultanın tutsak almamak kararı centilmence olmaktan çok, amaca uygundu. Al renkli sancağının önünde çok geçmeden Macar soylularına ait bin kelleden bir piramit yükseldi.
Macar soylularının infazı
Mohaç Meydan Savaşı (1526)
Mohaç bundan sonra yakıldı, bütün çevresindeki araziler akıncılar tarafından ateşe verildi. “Mohaç’ın Yok Edilmesi”nin “Macar ulusunun mezarı” olarak betimlenmesi boşuna değil. Bugün dahi başına bir felaket gelen bir Macarın, “Boş ver, Mohaç Ovası’nda çok daha fazla şey kaybedildi,” dediği söylenir.
Kesin Osmanlı zaferi
Mohaç Meydan Savaşı (1526)
Sultanla ordusu 10 Eylül’de Buda’ya girdi. Yolda gelirken: “4 Eylül. Kamptaki kadınlar dışında bütün köylülerin öldürülmesi emri. Akıncıların yağmalamasının yasaklanması.” Sürekli olarak bilmezlikten gelecekleri, sultanın da zorlamayacağı bir yasaktı bu.
Mohaç Meydan Savaşı (1526)
Buda şehri yakıldı ve sadece Süleyman’ın yerleştiği krallık sarayı ayakta kaldı. Burada İbrahim’le birlikte Macar Krallığı’nın hazinelerini toparladı ve Belgrad üzerinden İstanbul’a yolladı. Bunların arasında Matyas Corvinus’un bütün Avrupa’da ünlü kütüphanesi, Herkül, Diana ve Apollon’u temsil eden İtalya menşeli üç bronz heykel vardı.